Czas present perfect simple to jeden z ciekawszych tematów angielskiej gramatyki, zmora adeptów mowy Szekspira. Bardzo ładnie pokazuje doskonałą naturę czasu!
Doskonała teraźniejszość czasu
Zwykle myślimy, że istnieje przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Jeśli powiemy o tym jednak współczesnemu fizykowi, ten tylko się roześmieje. Czasami czas upływa nam powoli, czasami biegnie szybko. Serio! Nawet czas fizyczny zależy na przykład od prędkości – zegar wstawiony w odrzutowiec okrążający Ziemię pokazał inną godzinę niż taki sam, superdokładny zegar, który został na Ziemi.
Co to ma wspólnego jednak z naszym czasem present perfect simple?
Co to jest czas present perfect simple?
Angielski present perfect jest to czas, który łączy przeszłość z teraźniejszością!
Jak wspomniałem zwykle myślimy, że jest taki sztywny podział na te trzy kategorie – przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. W tych trzech czasach rzeczy wydarzają się regularnie (to sa te angielskie czasy z simple w nazwie) lub w danej chwili (continuous). A co jeśli jakaś sytuacja z przeszłości wpływa na teraźniejszość? Przecież nic nie dzieje się bez przyczyny, więc warto by to jakoś wyrazić słowami!
W języku angielskim do tego właśnie służy czas present perfect simple (simple znaczy prosty, żeby odróżnić go od jego ciągłej wersji czyli present perfect continuous). To właśnie jest taki angielski czas, który jest… trochę przeszły, a trochę teraźniejszy.
Co akurat ma sens. Przecież wszystko to czym jesteśmy, co czujemy, jest wynikiem naszych przeszłych decyzji i działań!
Aby wyrazić wszystkie sytuacje, które mają swoje źródło w przeszłości i wyraźnie wpływają na teraźniejszość, używamy czasu present perfect simple.
Czas present perfect w języku polskim?
Chociaż formalnie w języku polskim nie ma „perfektów” (jak w języku niemieckim na przykład), to przyjrzyj się takiemu – zasugerowanemu mi przez jedną z czytelniczek tego bloga – zdaniu:
- Tomek nie zagra z nami w piłkę dzisiaj, bo MA ZŁAMANĄ nogę.
(Złamał ją wcześniej, ale skutek jest obecny w teraźniejszości).
Lub:
- Dzieci, czy MACIE UMYTE ręce?
(Czy umyły je wcześniej i czy są teraz czyste) .
Z tego powodu czasami „trzecią formę czasownika” past participle (broken, washed) – o czym więcej za chwilę – nazywa się „imiesłowem przymiotnikowym biernym” (złamaną, umyte).
Niestety nie da się tego jednak wszystkiego przełożyć 1:1 jak w językowym lustrze. Lepiej starać się osłuchać z angielskim, a przede wszystkim ze sposobem, w jaki Anglicy używają czasu present perfect, ponieważ tłumaczenie dosłowne to bardzo ryzykowna gra!
Co ciekawe, angielskie zdania w present perfect czasami tłumaczymy na polski czas przeszły, a czasami na teraźniejszy.
Na przykład:
- I have seen this movie.
Widziałem już ten film – więc nie chcę go teraz znowu oglądać → polski czas przeszły.
Chociaż być może najlepiej byłoby przetłumaczyć to zdanie jako… „Mam ten film zobaczonym”! 🙂
Natomiast zdanie:
- I have lived here for 25 years.
przetłumaczymy na polski czas teraźniejszy: „Mieszkam tu od 25 lat. „
Albo… Mam tu przeżyte 25 lat.
W obu tych przypadkach sytuacja wygląda tak, że mówimy o przeszłości, która wpływa na teraźniejszość.
I po angielsku – w odróżnieniu od zbyt dosłownych tłumaczeń z imiesłowami przymiotnikowymi biernymi (kto wymyśla te gramatyczne nazwy!?) – zdania te brzmią świetnie!
A w tym wpisie przeczytasz również o:
- Zastosowaniu czasu present perfect.
- Budowie czasu present perfect (twierdzenia, pytania, przeczenia).
- Wyznaczniki czasu present perfect (already, yet, just itd.)
- Ćwiczenia z czasem present perfect.
1. Zastosowanie czasu present perfect
Zobaczmy więc po kolei w jakich sytuacjach powinniśmy używać tę trochę teraźniejszą a trochę przeszłą konstrukcję gramatyczną.
Czas present perfect zawsze związany jest z teraźniejszością (w końcu ma present-teraźniejszość w nazwie!)
Na przykład:
Nie mogę nigdzie znaleźć kluczy, szukam i szukam. Mówię więc
- I have lost my keys.
(Zgubiłem klucze).
Nie ma problemu też, żeby łączyć present perfect z innymi czasami, na przykład past simple
- She told me [past simple] her name but I’ve forgotten it [present perfect].
(Przedstawiła mi się [kiedyś tam w przeszłości dlatego simple past], ale zapomniałem jak się nazywa [znaczy teraz kurczę nie pamiętam, więc czas present perfect]).
Oczywiście można łączyć go również z present simple
- I can’t find my phone. Have you seen it?
(Nie mogę znaleźć telefonu [present simple]. Widziałaś go [to znaczy: czy teraz wiesz gdzie jest]?)
Oczywiście można łączyć go też z pozostałymi czasami gramatycznymi, ale o innych czasach – i których 5 najpopularniejszych angielskich czasów stanowi 95% wszystkich wypowiedzi – opowiadam w osobnym nagraniu.
Wracając do naszego dzisiejszego tematu:
Czas present perfect stosujemy również do oznajmiania niedawnych wydarzeń czy udzielania nowych informacji
Na przykład:
- Ow! I’ve cut my finger
(Auć! Uciąłem się w palec [teraz więc krwawi, dzwoń po pogotowie!])
- There is a terrible traffic jam, because there’s been an accident
(Jest straszny korek, bo był wypadek – [wypadek jest przyczyną korka, w ten sposób wpływa na teraźniejszość, czyli to, że nigdzie nie zajedziemy])
Jednym słowem regułka do zapamiętania to:
Czas present perfect stosujemy w sytuacjach,
kiedy coś zaczęło się w nieokreślonym momencie przeszłości
i wpływa na teraźniejszość.
Na przykład jak w tym memie:
Nie chwal czasu present perfect zanim dzień się nie skończy!
Kolejną rzecz, która warto sobie zapamiętać, to że wszystko jest doskonałe – jest perfect! – zanim się nie skończy.
Dlatego jeśli używamy wyrażeń określających czas, na przykład:
- today (dziś),
- this morning (tego rana)
- czy this year (tego roku)
to omawianego czasu używamy dopóki ten okres się jeszcze nie skończył.
Na przykład:
- I’ve already drunk five cups of tea today.
(Wypiłem już pięć filiżanek herbaty dzisiaj – i być może wypiję drugie pięć, bo dzień jeszcze długi!)
- Have you been to the cinema this year?
(Czy byłeś w kinie w tym roku? – z tej konstrukcji wynika, że ten rok się jeszcze nie skończył! Więc może w tym roku jeszcze pójdę do kina, jeszcze nie wszystko stracone! Been to „trzecia forma” od „być”: be-was/were-been – o czym więcej w kolejnym punkcie).
- Alice has worked very hard this term.
(Alice bardzo ciężko pracowała/uczyła się w tym semestrze – więc chyba wystawię jej dobrą ocenę czy coś, ale dopiero gdy semestr ten będzie się kończył.)
Jeśli natomiast dany okres się już jednak skończył to użyjemy czasu przeszłego simple past.
Na przykład mówimy:
- I was at the dentist this morning.
czyli „Bylem u dentysty dziś rano” kiedy jest już wieczór.
- I have been to the dentist this morning.
powiemy sepleniąc po borowanku jeszcze zanim wybije południe.
Czas present perfect w trybach warunkowych (conditionals)
Być może to już trochę bardziej zaawansowany temat.
Jeśli zauważycie w zdaniu takie słówka jak when (kiedy, gdy), as soon as (gdy tylko), after (po), before (zanim) czy until (do czasu gdy), powinna zapalić się Wam lampka mówiąca „Ocho, poleci tryb warunkowy!”
Jak może pamiętacie w zdaniach z pierwszym trybem warunkowym ten warunek „kasuje” nam will.
Na przykład takie dwa stania w czasie przyszłym future simple:
She will come. I will kiss her
(Ona przyjdzie. Pocaluję ją.)
w pierwszym trybie warunkowym będą wyglądać następująco:
- When she comes, I will kiss her.
(Gdy ona przyjdzie, to ją pocałuję).
Zwróć uwagę, że warunek when „skasował” nam jedno will!
Podobnie będzie w zdaniach w niepopuluarnym czasie future perfect.
Na przykład:
- You will have finished it.
(Będziesz miał ja skończoną, przeczytaną).
Tutaj warunek when również skasuje nam „will” i z future perfect zrobi się nam omawiany w tym wpisie present perfect:
- Can I borrow your book when you have finished it?
(Czy możesz pożyczyć mi twoją książkę kiedy – uwaga – skończysz ją czytać.)
Tak więc chociaż mówimy o przyszłości, to nie ma tu żadnego will!
Albo:
- I’ll come after I have finished my work.
(Przyjdę tak-szybko-jak-tylko skończę swoją pracę.)
Natomiast ogólnie rzecz biorąc tryby warunkowe (conditionals) to obszerny temat, który omawiam w kilku osobnych wpisach, a tu chciałem jedynie zasygnalizować temat.
2. Jak tworzymy czas present perfect?
A teraz odrobina teorii. Jest to zapewne ulubiony moment uczniów języka angielskiego. 🙂
Celowo najpierw podałem kilka praktycznych przykładów zastosowania tego czasu, by dopiero teraz przejść do teorii – która jak to często w języku angielskim bywa, wydać się może dużo trudniejsza od praktyki! Ale myślę, że gdy trochę już „czujesz” ten czas, to poniższe wyjaśnienia Ci nie zaszkodzą.
Tak więc do rzeczy.
Budowa czasu present perfect simple
Czasu tego nie tworzymy przy użyciu jednego czasownika ale aż dwóch!
Używamy dodatkowo tak zwanego czasownika posiłkowego (auxiliary verb) have (has dla ona, on, to), a dopiero potem „normalnego” czasownika, tutaj „w trzeciej formie” (past participle).
have/has + III forma = present perfect
Co to jest ta „trzecia forma” ?
- W przypadku czasowników regularnych to po prostu przeszła forma końcówką -ed. Czyli ta sama forma co w zwykłym czasie przeszłym past simple.
Na przykład:
I finished it. I have finished it.
– w obu czasach mamy „finished. - Jednak bardzo często będziemy używać czasowników nieregularnych i wtedy będzie to ta słynna „trzecia kolumna” z tabeli czasowników nieregularnych. Dlaczego nieregularnych? Bo nie ma tu żadnej logiki, po prostu trzeba zakuć wszystkie trzy formy na pamięć i już!
Na przykład:
I went there yesterday. I have gone there already
Poszedłem tam wczoraj – w czasie past simple, ale „Już tam byłem i teram mam doświadczenie jak tam jest” w czasie present perfect).
Trzy formy od „iść” to: go-went-gone
Chociaż czasowników nieregularnych jest stosunkowo niewiele, to są jednak to najpopularniejsze angielskie słowa. Dlatego tak duży nacisk kładziemy na ich naukę. Chociaż jestem przeciwnikiem uczenia się suchych list słówek, ponieważ potem nie wiemy w jakim kontekście i jak powinno się ich używać i zawsze podkreślam wagę uczenia się całych fraz, to dla czasowników nieregularnych na kursie języka angielskiego online Speakingo zrobiłem wyjątek – to jedyne słówka, które trzeba na kursie wykuć na pamięć.
Okej, wyposażeni w tę wiedzę, zacznijmy więc nasza gramatyczną analizę od zdań twierdzących.
Proste zdanie twierdzące w angielskim czasie present perfect simple
Najprościej będzie zacząć od tego co już znamy. Weźmy sobie pod lupę jakieś proste zdanie, na przykład:
- I love a girl.
Jest to oczywiście zdanie w czasie teraźniejszym present simple, mówi że tak generalnie mam, kocham ją stabilnie i cały czas.
Aby zamienić to zdanie na present perfect, musimy dodać have i zamienić czasownik love na trzecią formę. Z love mamy o tyle szczęście, że jest to regularny czasownik.
Jeszcze raz, co to oznacza, że czasownik jest regularny?
Znaczy to, że „trzecia forma” (ta dla perfectów) jest taka sama jak „druga forma” (dla „zwykłego” czasu przeszłego). A czas przeszły czasowników tworzymy po prostu poprzez dodanie końcówki –ed do słowa, czyli love-loved (kocha-kochał).
Oprócz tego musimy dodać czasownik posiłkowy have.
Czyli w czasie present perfect nasze zdanie będzie wyglądało następująco:
- I have loved a girl.
I już!
Jak wspominałem, te najpopularniejsze czasowniki angielskie są jednak nieregularne. Na przykład dla czasownika nieregularnego „widzieć” jest to: see-saw-seen i dlatego powiemy:
- I have seen a girl.
(Wdziałem dziewczynę. – Nie mówimy kiedy, ważne że teraz mam to doświadczenie!)
Albo:
- I have been to America.
(Byłem w Ameryce – nie wiemy kiedy ale prerie i kaniony z ręki mi jadły! Dziś wiem jak tam to wszystko wygląda. Swoją drogą „Być” to również ciekawy czasownik nieregularny: be-was/were–been.)
Have czy’ve?
A teraz taki praktyczny niuans.
Jeśli posłuchać dobrze tego, co mówią native speakerzy (Anglicy, Amerykanie, Australijczycy itd.), zwykle tego całego czasownika posiłkowego have nie da się w ogóle usłyszeć. Jest tak dlatego, że zwykle skracamy pełne słowo have do samego ’ve. Wtedy nasze powyższe zdania będą wyglądały następująco:
- I’ve already seen this movie
- I’ve been to America.
Natomiast jeśli ktoś szybko mówi, często zjada nawet to „f”, dlatego „I have been” usłyszymy nawet nie jako Ajfbin ale jako Ajbin. 🙂
Powinniśmy jednak wiedzieć i pamiętać, że to have tam się skrywa w pełnej glorii i chwale!
Szczególnie jeśli musimy czasami coś napisać, powinniśmy dać mu się wykazać. Wtedy to już zupełnie inna sprawa! W piśmie – zwłaszcza w tekstach formalnych – powinniśmy używać pełnych (have), a nie skróconych (’ve) form.
Okej, no to teraz pochylmy się nad odwiecznym pytaniem, kiedy have a kiedy has?
Have czy has?
Pamiętaj, że on, ona, to (tzw. trzecia osoba liczby pojedynczej) nie ma have ale has.
Dlatego chociaż powiemy:
- I have seen a dragon.
(Widziałem smoka. – Mam dziś to doświadczenie, wiem, że one naprawdę istnieją!)
To już w przypadku he, she, it powiemy:
- She has seen the dragon.
(Ona widziała smoka).
Oczywiście Anglicy nie byliby sobą, gdyby has też nie skrócili. Tym razem do samego ’s.
Czyli otrzymamy:
- She’s seen a dragon.
Jak tworzymy pytania w czasie present perfect?
Jak to zwykle w języku angielskim bywa, pytania w czasie present perfect tworzymy poprzez szyk przestawny (inwersję), czyli zamianę miejscami dwóch pierwszych słów.
Na przykład weźmy takie bohaterskie stwierdzenie:
- He’s killed the monster.
(On – prawdopodobnie całkiem niedawno – ubił potwora.)
Jeśli nie dowierzamy, zapytamy wówczas:
- Has he killed the monster?
(Czy on zabił potwora?)
W pytaniach nie możemy używać skrótów.
Zresztą zaczynanie zdania od apostrofu wyglądałoby komicznie:
(’s he killed the monster?)
Praktyczna porada:
Tu warto też zapamiętać, że jeśli pytamy „Czy kiedykolwiek cos tam zrobiłeś czy coś w tym stylu” niemalże z automatu wskakuje nam present perfect. Na przykład jak śpiewała Brandy:
- „Have you ever loved somebody so much that it makes you cry”
(Czy kiedykolwiek kochałaś kogoś tak bardzo, że aż chciało ci się płakać”)
Jak tworzymy przeczenia w czasie present perfect?
Nie ma tu żadnych niespodzianek. Przeczenia również tworzymy tradycyjnie, poprzez dodanie not, czyli „nie” (not zasadniczo znaczy to samo co no). Czyli w naszym smoczym przykładzie będzie to:
- He has not killed the monster.
(On nie zabił potwora.)
Lub w skróconej wersji:
- He hasn’t killed the monster.
Możemy sobie też, zwłaszcza w potocznym języku skracać: have not → haven’t
- We have not eaten anything yet.
Lub krócej:
- We haven’t eaten anything yet.
(My niczego nie jedliśmy jeszcze. – Czyli sens tego zdania jest taki: jesteśmy głodni!!!))
Wszystko wygląda na razie w miarę prosto. Jeśli dopiero poznajesz czas present perfect, to może jest to dobry moment, żeby przejść od teorii do praktyki i zapisać się na kurs angielskiego SPEAKINGO i po prostu ćwiczyć takie zdania na głos, w rozmowie ze swoim komputerem lub telefonem (w aplikacji), który rozumie Cię, chwali, a w razie potrzeby poprawia.
Natomiast jeśli uczysz się już od jakiegoś czasu, lub jesteś bardzo odważna osobą, zapraszam do poznania dalszych subtelności związanych z czasem present perfect!
3. Wyznaczniki czasu present perfect
A teraz trochę drogi na skróty, czyli kilka praktycznych porad na temat zastosowania samego czasu present perfect, które pomogą nam poprawnie stosować tę niezwykle ciekawą konstrukcję gramatyczną.
Jest kilka takich słów czy wyrażeń, które lubią występować w present perfect – dlatego nazywamy je „określnikami czasu” – chociaż nie traktowałbym tych porad jako absolutnej i zawsze obowiązującej reguły!
Wspomniałem już o pytaniach typu „Czy kiedykolwiek”, które zwykle zadamy w present perfect. Ale jest tego więcej!
Magia pierwszego razu
Za każdym razem, kiedy używamy wyrażenia it’s the first time (to pierwszy raz) używamy czasu present perfect. Taki wytrych. Wato zapamiętać.
Na przykład:
- It’s the first time I’ve tasted honey.
(To pierwszy raz kiedy spróbowałem/próbuję miodu.)
Drugi i trzeci raz też się liczy:
- David has lost his phone again. It’s the second time this has happened.
(David zgubił swój telefon znowu. To drugi raz to się dzieje/zdarzyło.)
- I’m calling the office again. It’s the fifth time I’ve phoned them today.
(Dzwonię do biura znowu. Piąty raz do nich dzwonię dziś.)
Najlepszy, najszybszy i najdoskonalszy czas present perfect
Podobnie sytuacja będzie wyglądała, jeśli coś jest „naj”, to znaczy używamy najwyższego stopnia przymiotnika (superlative). Nie zawsze, ale często powiemy na przykład:
- It’s the best movie I have ever seen.
(To najlepszy film, jaki kiedykolwiek widziałem.)
- That was the most delicious meal I have had in my life!
(To był najsmaczniejszy posiłek, jaki zjadłem w swoim życiu!)
Czas present perfect i just
Just znaczy: właśnie, krótki czas temu. Idealnie więc wpisuje się w specyfikę przeszło-teraźniejszego czasu present perfect! Właśnie dlatego just i present perfect często idą w parze:
- Would you like something to eat?
- No, thanks. I’ve just had lunch.
(Chciałbyś coś do zjedzenia?)
(Nie, dzięki. Właśnie zjadłem lunch.)
- You look tired. Have you just finished work?
(Wyglądasz na zmęczoną. Czy właśnie skończyłaś pracę?)
Czas present perfect i already
Already znaczy „już” w znaczeniu czegoś, co wydarzyło się wcześniej niż się tego spodziewaliśmy. Already zwykle występuje w środku zdania.
- Don’t forget to water my plants!
- I’ve already watered them.
(Nie zapomnij nawodnić moich roślin – po polsku byłoby „podlać kwiatków”)
(Ja już je podlałem.)
- I’ve only just had lunch and I’m already hungry!
(Dopiero co zjadłem lunch a już jestem głodny!)
Czas present perfect i yet
Yet znaczy „już” w sensie „jak do tej pory”. Pokazujemy w ten sposób, że czegoś oczekujemy.
Tutaj mamy drobny niuans – yet używamy tylko w pytaniach i przeczeniach*. To ważne.
*(przynajmniej w tym sensie, ponieważ yet może znaczyć też co innego i wtedy można, na przykład:
This is yet another example of exceptions in English language...
(To jeszcze jeden przykład wyjątków w języku angielskim)
– tutaj yet ma inne znaczeni – to zasadniczo drugie, tak samo brzmiące i wyglądające słowo. Ale już nie mieszajmy i wróćmy do tematu 🙂
„Normalny” przykład z yet brzmiałby na przykład tak:
- It’s already 11 o’clock and Kasia hasn’t got up yet.
(Już 11 godzina a Kasia nie wstała jeszcze.)
- Has it stopped raining yet?
(Czy przestało padać już?)
- I have written a book but I haven’t published it yet.
(Napisałem książkę, ale nie opublikowałem jej jeszcze.)
Inne wyrażenia, które lubią czas present perfect
Jako że czas present perfect opisuje czas, który zaczął się kiedyś tam w przeszłości i trwa do tej pory, wyrażenia opisujące niedawną przyszłość będą tu pasowały jak ulał. Na przykład będą to:
- recently (ostatnio),
- in the last few days (w ciągu ostatnich kilku dni),
- so far (jak do tej pory)
- oraz słynne since i for (od jakiegoś czasu i przez jakiś czas).
Na przykład:
- Have you heard from Tom recently?
(Czy słyszałeś/masz jakieś wiadomości od Toma ostatnio?)
- We haven’t had any problems with him so far.
(Nie mieliśmy żadnych problemów z nim jak do tej pory.)
- I’ve made a lot of connections in the last few months.
(Nawiązałem wiele związków/kontaktów przez ostatnich kilka miesięcy.)
- I haven’t seen her since primary school.
(Nie widziałem jej od podstawówki)
- He’s lived here for ages.
(On żył/żyje tu od „stuleci”.)
Zwróć uwagę, że po polsku powiemy „od stuleci” ale po angielsku nie mówimy „since ages” ale „for ages” czyli „przez stulecia”.
Since używamy z konkretną datą, jakimś momentem w czasie (np. since 1984 czyli od 1984 roku), natomiast for używamy z okresami, przedziałami czasu (for two years – czyli „od” dwóch lat, a może lepiej „przez dwa lata”).
Jako, że jest często problematyczny temat, który dodatkowo jest też jednym z ulubionych obszarów tortur uczniów na testach, zapraszam do osobnego wpisu na temat since & for.
Jeśli natomiast interesuje Cię jak wygląda sprawa strony biernej w tym czasie to odsyłam już do wpisu poniżej:
I to byłoby na tyle jeśli chodzi o teorię!
A co z praktyką?
4. Ćwiczenia z czasem present perfect
Chociaż odrobina teorii nie zaszkodzi, najważniejsze jest by wyrobić sobie nawyk stosowania czasu present perfect w praktyce!
Czas present perfect jest popularnym angielskim czasem, a z drugiej strony jak mówiliśmy na początku w języku polskim za bardzo nie ma takiej konstrukcji, tak więc jego poprawne zastosowanie sprawia nam wiele kłopotów.
Dlatego warto dużo ćwiczyć!
Można rozwiązywać ćwiczenia i quizy. Osobiście jednak jestem zwolennikiem nauki poprzez mówienie, stosowanie tych konstrukcji w rzeczywistych zdaniach.
Dlatego na kursie języka angielskiego online Speakingo znajdziecie mnóstwo zdań z czasem present perfect. Zawarte w nich będą wszystkie powyższe (i wiele innych) konstrukcji gramatycznych, ale poprzez samo powtarzanie zdań wszystkie podświadomie wejdą Wam do głowy.
Co ciekawe, na SPEAKINGO rozmawiasz… ze swoim telefonem lub komputerem, który rozumie Cię, chwali, a w razie potrzeby nawet poprawia. A Ty „tylko” oglądasz śliczne zdjęcia, słuchasz native speakera, odpowiadasz na pytania na Twoim poziomie zaawansowania, a cała wiedza sama wchodzi Ci do głowy! Zupełnie jak dziecku, które dopiero uczy się mówić!
Zresztą najlepiej zarejestruj się dwoma kliknięciami poniżej, żeby bez żadnych zobowiązań sprawdzić jak fajnie jest uczyć się angielskiego na kursie Speakingo!
A jakie są Wasze doświadczenia z tym przeciekawym czasem gramatycznym?
Zapraszam do zadawania pytań i komentowania poniżej! Z przyjemnością odpiszę!
2 odpowiedzi
„Czas present perfect simple to jeden z ciekawszych tematów angielskiej gramatyki. W języku polskim nie mamy konstrukcji, która by go przypominała.”
Nie zgadzam się z tym.
MAMY takie konstrukcje! Np. Tomek nie zagra z nami w piłkę dzisiaj, bo MA ZŁAMANĄ nogę” (złamał ją wcześniej, ale skutek jest obecny w teraźniejszości). Lub: „Dzieci, czy MACIE UMYTE ręce?” (czy umyły je wcześniej i czy są teraz czyste) . :Czy macie już odrobione lekcje?” Itd, itp.
Genialna uwaga! Pozwolę sobie dodać ten przykład do tekstu! Dzięki wielkie!