Angielskie czasy przeszłe past simple i past continuous – porównanie i zestawienie tych dwóch popularnych angielskich czasów gramatycznych.
Ona trzymała mnie za rękę, a wiatr uroczo rozwiewał jej włosy na tle zachodzącego słońca w nadmorskim kurorcie. Przeszłość, wspomnienia. Jak je wyrazić po angielsku?
Angielskie czasy przeszłe (czyli past tenses jak się je po angielsku nazywa), mają dwie podstawowe wersje: prostą (past simple) i ciągłą (past continuous).
Jak i kiedy tworzymy zdania przy ich użyciu?
Jak tworzyć zdania w angielskim czasie past simple?
Analogicznie do czasu teraźniejszego present simple, konstrukcji past simple używamy do opisania rzeczy, które wydarzały się z pewną dozą regularności, np. codziennie, zawsze a może nawet i nigdy. Wtedy wiemy, że tej właśnie konstrukcji należy użyć i regularność ta wynika z samej konstrukcji zdania.
Tworzymy go w bardzo podobny sposób – w większości przypadków wystarczy po prostu dodać końcówkę –ed do czasownika.
- I learn English every day. (Codziennie uczę się angielskiego.)
- I learned English every day. (Codziennie uczyłem się angielskiego.)
Czyli po prostu czas przeszły tworzymy więc po prostu doklejając końcówkę -ed do czasownika w bezokoliczniku (czyli tej formie, którą używamy też w czasie teraźniejszym) to znaczy do learn (uczyć się) doklejamy -ed i wychodzi nam learned (uczył, uczyła, uczyli).
Czytaj również: Angielskie czasy teraźniejsze – zestawienie
Past simple jest taki sam dla wszystkich osób!
Można zaryzykować stwierdzenie, że czas past simple to najprostszy z angielskich czasów.
Dlaczego?
Ponieważ wygląda dokładnie tak samo we wszystkich osobach!
- I learned English. (Ja uczyłem się angielskiego.)
- You learned English. (Ty uczyłeś / uczyłaś się angielskiego.)
- She learned English. (Ona uczyła się angielskiego.)
- He learned English. (On uczył się angielskiego.)
- It learned English. (To uczyło się angielskiego.)
- We learned English. (My uczyliśmy się angielskiego.)
- You learned English. (Wy uczyliście się angielskiego.)
- They learned English. (Oni uczyli się angielskiego.)
Czyli prościej się nie da: ktoś + uczył się + angielskiego.
Zobacz o ile prościej jest nauczyć się języka angielskiego od języka polskiego!
Przeczenia w angielskim czasie przeszłym past simple
Również tak samo dla wszystkich osób wystarczy zaprzeczyć słowem didn’t.
- I didn’t learn English.
- She didn’t learn English.
- We didn’t learn English.
.. i tak dalej.
Didn’t jest skróconą formą od did not.
Jeśli chcemy podkreślić prawdziwość naszej wypowiedzi, możemy użyć pełnej formy: I didn’t learn English. = I did not learn English.
To drugie zdanie brzmi bardziej dobitnie i formalnie.
Pytania w past simple
W pytaniach czasownik posiłkowy do z czasu teraźniejszego -> zamienia się w did w czasie przeszłym past simple.
- Do you learn English? (Czy uczysz się angielskiego? Czas teraźniejszy present simple)
- Did you learn English? (Czy uczyłeś/uczyłaś się angielskiego? Czas przeszły past simple)
W czasie teraźniejszym present simple musieliśmy pamiętać jednak, że dla he, she, it nasz czasownik posiłkowy do zamienia się na does. W simple past wszystkie osoby mają po prostu did!
- Did she learn English? (Czy ona uczyła się angielskiego?)
Wyjątki? Ależ oczywiście!
Czasowniki nieregularne w czasie past simple
Jeśli chodzi o angielskie czasy przeszłe to największy problem przysparzać nam będą tu tak zwane czasowniki nieregularne. Nie ma tu żadnej logiki, trzeba je po prostu wykuć na pamięć (np. have zamienia się w had). W zadaniach kursu angielskiego online Speakingo, gdy usłyszysz podstawową formę, ćwiczysz je odpowiadając pozostałymi dwiema formami (np. speak? – spoke, spoken).
Więcej na ich temat w osobnym wpisie:
Czytaj również: Co wikingowie mają wspólnego z angielskimi czasownikami nieregularnymi?
Czasowniki regularne w czasie past simple
Jeśli chodzi o czasowniki regularne (te gdzie po prostu doklejamy –ed), to sytuacja trochę zmienia się gdy:
- słówko kończy się na e, wtedy doklejamy samo d: love-loved, smile-smiled
- po akcentowanej samogłosce ostatnia jest spółgłoska, wtedy ją podwajamy: admit-admitted
- jeśli po samogłosce czasownik kończy się na y to zamienia się on na i: hurry-hurried, worry-worried
Być w przeszłości (was/were)
Osobnym wyjątkiem będzie słowo być (to be). Zachowuje się ono tu zupełnie po swojemu:
- I was happy. (Byłem szczęśliwy.)
- You were happy. (Byłeś / byłaś szczęśliwa.)
- He/She/It was happy. (On/ona/to było szczęśliwe.)
- We/You/They were happy. (My/wy/oni byli szczęśliwi.)
Więcej o tym kiedy stosować was a kiedy were w osobnym wpisie:
Mieć w przeszłości (had)
Drugim takim nieszablonowym słowem jest mieć (to have), który nader prosto w czasie past simple dla wszystkich osób ma formę had:
- I had a banana. (Miałem banana.)
- You had happy. (Miałeś banana..)
- He/She/It had happy. (On/ona/to miało banana.)
- We/You/They had happy. (My/wy/oni mieli banana.)
Więcej na temat angielskiego czasu past simple we wpisie: Dlaczego nawigacja GPS mówi do Chucka Norrisa w czasie przeszłym?
Kiedy używamy angielskiego czasu przeszłego past simple?
Tak właśnie tworzymy zdania w past simple. W tej konstrukcji raczej chodzi o efekt niż o samą czynność.
Czasu past simple używać będziemy zwykle, gdy podana jest data w przeszłości (in 1984), lub występują słówka (określniki czasu) takie jak yesterday, last week, two years ago etc.
Używać go będziemy też w gdybaniu, czyli słynnym drugim trybie warunkowym.
Oczywiście past simple występuje również w stronie biernej, lubi czasowniki modalne takie jak could, oraz można przy jego pomocy zadawać tak zwane wh-questions.
Ale może nie wszystko od razu!
Jak wgląda to w kładącym nacisk na działanie w przeszłości past continuous?
Kiedy używać angielskiego czasu przeszłego ciągłego past continuous?
Jak zwykle w continuousach, nacisk kładziemy na samą aktywność, a niekoniecznie jej skutek. Czyli gdy coś robiliśmy, a nie zrobiliśmy.
Użyjemy tego czasu na przykład w takim zdaniu twierdzącym:
- Yesterday, I was learning English. = Wczoraj uczyłem (byłem uczący się) się angielskiego.
Czyli: ja + byłem + robiący coś z końcówką -ing (+ reszta zdania np. at home)
Nie znaczy to, że misja zakończyła się ostatecznym zwycięstwem, co sugerowałoby I learned English yesterday. (Wczoraj nauczyłem się angielskiego) w simple past. W przeszłym ciągłym mówimy tylko, że coś robiliśmy i już. O efekcie możemy się jedynie nieśmiało domyślać.
Aby poprawnie powiedzieć coś w angielskim czasie przeszłym past continuous znowu (jak w present continuous) musimy wiedzieć jak odmienia się słówko być (to be) we wszystkich osobach, tylko że w przeszłości (być pełni tu funkcję tak zwanego czasownika posiłkowego, który sam w sobie nic nie znaczy, ale tworzy gramatykę zdania).
Oczywiście dodajemy też -ing do drugiego, głównego czasownika (słowa opisującego działanie). O tworzeniu formy ciągłej –ing i o tym jakie czasowniki w niej nie występują dowiesz się z osobnego wpisu.
Czyli oficjalnie zdanie o nauce angielskiego w past continuous dla wszystkich osób będzie to wyglądało tak:
- (ja) I was learning English.
- (ty) You were learning English.
- (ona) She was learning English.
- (on) He was learning English.
- (ono) It was learning English.
- (my) We were learning English.
- (wy) You were learning English.
- (oni) They were learning English.
Jednym słowem w liczbie pojedynczej jest was, a w mnogiej were. Niuans polega na tym, że „ty” i „wy” to jest to samo słówko “you” i wybrało ono, że woli were od was. Ale nigdy nie wiesz co Twój rozmówca ma na myśli!
Co jeśli więc zechcemy kogoś o to samo zapytać?
Jak tworzyć pytania w angielskim czasie past continuous?
Znowu zastosujemy tu inwersję, czyli zamienimy miejscami dwa pierwsze słówka:
- (ja) Was I learning English. (Czy ja wykonywałem czynność polegającą na uczeniu się angielskiego?)
- (ty) Were you learning English? (Czy Ty byłeś uczący się angielskiego?)
- (ona) Was she learning English? (Czy ona uczyła się angielskiego?)
- (on) Was he learning English? (Czy on uczył się angielskiego?)
Oraz w liczbie mnogiej:
- (ono) Was it learning English? (Czy to uczyło się angielskiego?)
- (my) Were we learning English? (Czy my się uczyliśmy angielskiego?)
- (wy) Were you learning English? (Czy uczyliście się angielskiego?)
- (oni) Were they learning English? (Czy oni byli uczący się angielskiego?)
Zwróć uwagę, że nie wiemy tu czy osoba o którą pytamy zna angielski czy nie. Pytamy jedynie czy podjęła próbę zgłębienia jego tajników i w określonym momencie przeszłości podjęła aktywne wysiłki w celu nauczenia się angielskiego.
Jak tworzyć przeczenia w angielskim czasie past continuous?
Przeczenia znowu tworzymy po prostu dodając not przed czasownikiem (słowem opisującym co się dzieje).
- I was not learning English.
- You were not learning English.
- He was not learning English.
- She was not learning English.
- It was not learning English.
I w liczbie mnogiej:
- We were not learning English.
- You were not learning English.
- They were not learning English.
W mowie zwykle użyjemy skróconych wersji: wasn’t i weren’t:
- I wasn’t learning English.
- You’ weren’t learning English.
- He wasn’t learning English.
- She wasn’t learning English.
- It’ wasn’t learning English.
- We weren’t learning English.
- You weren’t learning English.
- They weren’t learning English.
Porównanie czasów past simple i past continuous
-
Podstawowe pytanie brzmi: czy coś się wydarzyło czy się po prostu działo:
Tom watched a film yesterday. (past simple)
Obejrzał film, takie to jego wczorajszy życiowy sukces.
At 8 o’clock Tom was watching a film yesterday. (past continuous)
O ósmej był w trakcie niezmiernie przyjemnej czynności, jaką jest oglądanie filmów (więc nie mógł na przykład w tym czasie zabić sąsiada drogi Sherlocku).
-
Czy działanie raczej zostało zwieńczone sukcesem, czy może nawet nie dobiegło do końca.
She ate a cake.
Zjadła ciastko i koniec, już go nie ma.
She was eating a cake.
Jadła ciastko, ale może jeszcze coś zostało dla mnie.
-
Jedno działanie po drugim, czy może raczej jednocześnie:
She ate a cake, a then she ate a pizza.
Najpierw jedno zjadła, a zaraz potem dopchała pizzą.
I was taking pictures, while she was standing on her head.
Robiłem zdjęcie, kiedy ona stała na głowie – obie te czynności wydarzały się jednocześnie.
-
Słówka które zwykle występują w tych czasach:
|
czas przeszły past simple |
czas przeszły ciągły past continuous |
|
|
Zastosowanie czasów past simple i past continuous
Co ciekawe jedną z popularniejszych konstrukcji jest właśnie użycie ich obu naraz.
Takich przykładów znajdziecie najwięcej w parach zdań kursu angielskiego online Speakingo, gdzie rozmawiając z komputerem jak dziecko nie myśląc o gramatyce uczysz się poprawnie ich używać we właściwym kontekście.
Będą to zdania w stylu:
- He was watching a movie, when the phone rang.
(On oglądał film, kiedy zadzwonił telefon.)
W czasie pewnej szerszej aktywności, wydarzyła się ni stąd ni zowąd inna, krótka sytuacja – oglądał film, kiedy zadzwonił telefon.
Zdania te można zamieniać stronami, to znaczy równie dobrze powiedzieć można:
- When the phone rang, he was watching a movie.
(Kiedy zadzwonił telefon, on oglądał film.)
Jak najlepiej nauczyć się angielskich czasów przeszłych past simple & past continuous?
Chociaż teoria jest ciekawa i przyjemna, żeby naprawdę nauczyć się angielskich czasów przeszłych, oraz wszystkich innych trzeba ćwiczyć je w praktyce!
Dlatego polecam naukę na kursie języka angielskiego online Speakingo!
Wśród ponad 2500 przykładów na kursie bardzo wiele ćwiczy te dwa angielskie czasy przeszłe właśnie, dzięki czemu ich poprawne stosowanie wchodzi Ci w nawyk.
Dzięki temu gdy trzeba się odezwać nie zastanawiasz się nad regułkami, tylko zupełnie naturalnie odpowiadasz.
Na Speakingo uczysz się szybko i przyjemnie jak dziecko – oglądasz śliczne zdjęcia, słuchasz native speakera, rozmawiasz z komputerem, który chwali Cię lub cierpliwie poprawia, a wiedza sama wchodzi Ci do głowy!
Zresztą najlepiej zarejestruj się dwoma kliknięciami poniżej, żeby przez tydzień, za darmo i bez żadnych zobowiązań wypróbować tę metodę nauki angielskiego online!
Zapisz się na kurs języka angielskiego online Speakingo!
Ćwicz angielskie czasy przeszłe past simple & past continuous w praktyce!
Pozostałe dwa angielskie czasy przeszłe dla zaawansowanych
Tyle w kwestii tych dwóch angielskich czasów przeszłych.
Do tego dochodzą jeszcze dwa czasy „zaprzeszłe” past perfect oraz past perfect continuous. Mówimy w nich o przeszłości, która wydarzyła się jeszcze dawniej niż ta „zwykła przeszłość”, o której opowiadaliśmy przy użyciu dwóch najpopularniejszych angielskich czasów przeszłych past simple & pas continuous.
Na przykład:
- She had arrived before my plane landed. (Ona była-przyjechała zanim wylądował mój samolot.)
Chociaż również te czasy przeszłe nie są szczególnie skomplikowane, o „zaprzeszłości” już w osobnych wpisach dla bardziej zaawansowanych uczniów:
Oraz jego ciągłej (continuous) formie:
Nie taki diabeł straszny, prawda? Podzielcie się swoimi opiniami czy pytaniami o angielskie czasy w komentarzach!
Jeśli tekst rozjaśnił Ci trochę w głowie, podziel się nim z przyjaciółmi!
