Angielskie czasy przeszłe past simple i past continuous
Angielskie czasy przeszłe past simple i past continuous, wprowadzenie do gramatyki jęzka angielskiego.
Ona trzymała mnie za rękę, a wiatr uroczo rozwiewał jej włosy na tle zachodzącego słońca w nadmorskim kurorcie. Przeszłość, wspomnienia. Jak je wyrazić po angielsku?
Jak wiemy już z wprowadzenia do angielskich czasów, angielskie czasy przeszłe czyli past tenses jak się je po angielsku nazywa mają dwie podstawowe wersje: prostą (past simple) i ciągłą (past continuous).
Jak i kiedy tworzymy zdania przy ich użyciu?
Jak tworzć zdania w angielskim czasie Past Simple?
Analogicznie do czasu teraźniejszego present simple, konstrukcji tej używamy do opisania rzeczy, które wydarzały się z pewną dozą regularności, np. codziennie, zawsze a może nawet i nigdy. Wtedy wiemy, że tej właśnie konstrukcji należy użyć i regularność ta wynika z samej konstrukcji zdania.
Można zaryzykować stwierdzenie, że jest to najprostszy z angielskich czasów. Dlaczego? Ponieważ wygląda dokładnie tak samo we wszystkich osobach!
I learned English.
I didn’t learn English.
Did I learn English?
Czyli prościej się nie da: ktokolwiek + uczył się + angielskiego.
W pytaniach do z czasu teraźniejszego zamienia się w did w czasie przeszłym.
Podobnie jeśli chcemy podkreślić prawdziwość naszej wypowiedzi, możemy użyć pełnej formy: I didn’t learn English. = I did not learn English.
Dodatkowo w trzeciej osobie liczby pojedynczej nic się nie zmienia!
She learned English.
She didn’t learn English.
Did she learn English?
(w czasie teraźniejszym musieliśmy pamiętać, że dla niej, jego i tego do zamienia się na does – w simple past wszystkie osoby mają did)
Czas przeszły tworzymy więc po prostu doklejając końcówkę -ed do czasownika w bezokoliczniku (czyli tej formie, którą używamy też w czasie teraźniejszym) to znaczy do learn (uczyć się) doklejamy -ed i wychodzi nam learned (uczył, uczyła, uczyli).
Wyjątki? Ależ oczywiście!
Jeśli chodzi o angielskie czasy przeszłe to największy problem przysparzać nam będą tu tak zwane czasowniki nieregularne. Nie ma tu żadnej logiki, trzeba je po prostu wykuć na pamięć (np. have zamienia się w had). W zadaniach kursu angielskiego online Speakingo, gdy usłyszysz podstawową formę, ćwiczysz je odpowiadając pozostałymi dwiema formami (np. speak? Spoke, spoken).
Jeśli chodzi o czasowniki regularne (te gdzie po prostu doklejamy –ed), to sytuacja trochę zmienia się gdy:
– słówko kończy się na e, wtedy doklejamy samo d: love-loved, smile-smiled
– po akcentowanej samogłosce ostatnia jest spółgłoska, wtedy ją podwajamy: admit-admitted
– jeśli po samogłosce czasownik kończy się na y to zamienia się on na i: hurry-hurried, worry-worried
Osobnym wyjątkiem będzie słowo być (to be). Zachowuje się ono tu zupełnie po swojemu:
I was happy.
You were happy.
He/She/It was happy.
We/You/They were happy.
Kiedy używamy angielskiego czasu przeszłego past simple?
Czasu past simple używać będziemy zwykle, gdy podana jest data w przeszłości (in 1985), lub występują słówka takie jak yesterday, last week, two years ago etc.
Używać go będziemy też w gdybaniu, czyli słynnym drugim trybie warunkowym.
Tak właśnie tworzymy zdania w past simple. W tej konstrukcji raczej chodzi o efekt niż o samą czynność. Jak wgląda to w kładącym nacisk na działanie w przeszłości past continuous?
Patrz również: Angielskie tryby warunkowe (conditionals)
Kiedy używać angielskiego czasu przeszłego ciągłego past continuous?
Jak zwykle w continuousach, nacisk kładziemy na samą aktywność, a niekoniecznie jej skutek. Czyli gdy coś robiliśmy, a nie zrobiliśmy.
Użyjemy tego czasu na przykład w takim zdaniu twierdzącym:
Yesterday I was learning English. = Wczoraj uczyłem się angielskiego.
Czyli: ja + byłem + robiący coś z końcówką -ing (+ reszta zdania np. at home)
Nie znaczy to, że misja zakończyła się ostatecznym zwycięstwem, co sugerowałoby I learned English yesterday. (Wczoraj nauczyłem się angielskiego) w simple past. W przeszłym ciągłym mówimy tylko, że coś robiliśmy i już. O efekcie możemy się jedynie nieśmiało domyślać.
Aby poprawnie powiedzieć coś w angielskim czasie przeszłym past continuous znowu (jak w present continuous) musimy wiedzieć jak odmienia się słówko być (to be) we wszystkich osobach, tylko że w przeszłości (być pełni tu funkcję tak zwanego czasownika posiłkowego, który sam w sobie nic nie znaczy, ale tworzy gramatykę zdania). Oczywiście dodajemy też -ing do drugiego, głównego czasownika (słowa opisującego działanie). O tworzeniu formy ciągłej –ing i o tym jakie czasowniki w niej nie występują dowiesz się z osobnego wpisu.
Patrz również: Być czy mieć? Angielski have got czy angielski to be?
Czyli oficjalnie będzie to wyglądało tak:
(ja) I was learning English.
(ty) You were learning English.
(ona) She was learning English.
(on) He was learning English.
(ono) It was learning English.
(my) We were learning English.
(wy) You were learning English.
(oni) They were learning English.
Jednym słowem w liczbie pojedynczej jest was, a w mnogiej were. Niuans polega na tym, że ty i wy to jest to samo słówko “you” i wybrało ono, że woli were od was.
Co ciekawe, w tym czasie nie używamy skrótów. Zawsze mówimy i piszemy wszystko w pełnej formie, pełnymi słowami.
Co jeśli więc zechcemy kogoś o to samo zapytać?
Jak tworzyć pytania w angielskim czasie past continuous?
Znowu zastosujemy tu inwersję, czyli zamienimy miejscami dwa pierwsze słówka:
(ja) Was I learning English.
(ty) Were you learning English?
(ona) Was she learning English?
(on) Was he learning English?
(ono) Was it learning English?
(my) Are we learning English?
(wy) Are you learning English?
(oni) Are they learning English?
Jak tworzyć przeczenia w angielskim czasie past continuous?
Przeczenia znowu tworzymy po prostu dodając not przed czasownikiem (słowem opisującym co się dzieje).
I was not learning English.
You were not learning English.
He was not learning English.
She was not learning English.
It was not learning English.
We were not learning English.
You were not learning English.
They were not learning English.
Aby było śmieszniej, tu już raczej użyjemy jednak skróconych wersji: wasn’t i weren’t:
I wasn’t learning English.
You’ weren’t learning English.
He wasn’t learning English.
She wasn’t learning English.
It’ wasn’t learning English.
We weren’t learning English.
You weren’t learning English.
They weren’t learning English.
Patrz również: Forma ciągła angielskiego czasownika
Porównanie czasów past simple i past continuous
- Podstawowe pytanie brzmi: czy coś się wydarzyło czy się po prostu działo:
Tom watched a film yesterday. (past simple)
Obejrzał film, takie to jego wczorajszy życiowy sukces.
At 8 o’clock Tom was watching a film yesterday. (past continuous)
O óśmej był w trakcie niezmiernie przyjemnej czynności, jaką jest oglądanie filmów (więc nie mógł na przykład w tym czasie zabić sąsiada drogi Sherlocku).
- Czy działanie raczej zostało zwieńczone sukcesem, czy może nawet nie dobiegło do końca.
She ate a cake.
Zjadła ciastko i koniec, już go nie ma.
She was eating a cake.
Jadła ciastko, ale może jeszcze coś zostało dla mnie.
- Jedno działanie po drugim, czy może raczej jednocześnie:
She ate a cake, a then she ate a pizza.
Najpierw jedno zjadła, a zaraz potem dopchała pizzą.
I was taking pictures, while she was standing on her head.
Robiłem zdjęcie, keidy ona stała na głowie – obie te czynności wydarzały się jednocześnie.
- Słówka które zwykle występują w tych czasach:
czas przeszły past simple | czas przeszły ciągy past continuous |
|
|
Zastosowanie czasów past simple i past continuous
Co ciekawe jedną z popularniejszych konstrukcji jest właśnie użycie ich obu naraz. Takich przykładów znajdziecie najwięcej w parach zdań kursu angielskiego online Speakingo, gdzie rozmawiając z komputerem jak dziecko nie myśląc o gramatyce uczysz się poprawnie ich używać we właściwym kontekście.
Będą to zdania w stylu:
He was watching a movie, when the phone rang.
W czasie pewnej szerszej aktywności, wydarzyła się ni stąd ni zowąd inna, krótka sytuacja – oglądał film, kiedy zadzwonił telefon.
Zdania te można zamieniać stronami, to znaczy równie dobrze powiedzieć możnaL
When the phone rang, he was watching a movie.
Tyle w kwestii tych dwóch czasów przeszłych. Oczywiście jest jeszcze past perfect ale o nim w osobnym wpisie.
Skoro znamy już przeszłość i teraźniejszość, niczym jasnowidz udajmy się w przyszłość.
Nie taki diabeł straszny, prawda? Podzielcie się swoimi opiniami czy pytaniami o angielskie czasy w komentarzach!
Jeśli tekst rozjaśnił Ci trochę w głowie, podziel się nim z przyjaciółmi!
Loading...Podaruj angielski!
Współpracujemy ze:
