Forma ciągła czasownika, co to jest, jak ją tworzyć, a kiedy lepiej tego nie robić.
Forma ciągła czasownika to te słówka (a dokładniej czasowniki, czyli słowa opisujące dzianie się), które kończą się na -ing.
Wykorzystujemy je głównie w czasach… ciągłych, czyli continuousach (czasami nazywają je czasami progresywnymi czyli progressive), które kładą nacisk na aktywność (He is eating – On właśnie teraz je w czasie present continuous) a nie na efekt czy zwyczaje (He eats junk food – On jada śmieciowe żarcie – w czasie present simple).
Czasowniki w formie ciągłej mogą wstępować też jako (uwaga gramatyczna nowomowa) imiesłów przymiotnikowy czynny, czyli po prostu biegnący (running), pijący (drinking) czy lecący (flying).
Czytaj również: Angielskie formy ściągnięte.
W języku angielskim zwykle po prostu dopisujemy -ing na końcu czasownika i już.
drink -> drinking
jump -> jumping
go -> going
Czytaj również: Nauka języka angielskiego od podstaw. Prosty plan.
Wiemy już, że są słówka, które nie lubią continuousa i zasadniczo występują tylko w simplu. Przypomnijmy, że są to słowa opisujące:
We were happy.
Mia had a cat.
(Uwaga: Mia was having a cat znaczyłoby zasadniczo, że Mia jadła kota (!))
Czytaj również: Być czy mieć – angielski have got / to be – odmiana
Na koniec warto dodać, że są słówka wyrażające nasze doświadczenie zmysłowe również nie lubią continuousa i zasadniczo występują tylko w simple (a jeśli już, to zmieniają sens słowa – o czym poniżej). Na przykład:
Czytaj również: Spięte, kapryśne i nieregularne czasowniki angielskie.
Czasami spotkamy się tu z formą ciągłą czasownika, ale zmienia ona diametralnie znaczenie słowa – szczególnie w przypadku wspomnianych powyżej słówek związanych ze zmysłami.
Flaming chodzi (go), Flaming idący (going) Flaming „poszednięty” (gone) [to oczywiście żart, nie ma takich słów]
Nie takie diabeł straszny, prawda? Chętnie odpowiem na wszelkie pytania, uwagi i protesty w komentarzach poniżej!
Zdjęcie za uprzejmością Max Pixel