Przysłówek to jedno z tych słów, które obiło nam się o uszy, ale rzadko pamiętamy co właściwie oznacza. W tym tekście poznasz 5 rodzajów angielskich przysłówków (adverbs) oraz jak je poprawnie stopniować.
Zacznijmy jednak od zupełnych podstaw czyli definicji przysłówka (adverb).
Przysłówek (adverb) to część mowy, która opisuje czasownik (słówko opisujące działanie). Czasowniki takie jak biegnę (run), uczę się (learn) i tak dalej, możemy doprecyzować przysłówkiem (adverb).
Jak mogę biec czy uczyć się? Z radością (happily), powoli (slowly), intensywnie (intensely), wytrwale (persistently).
To są właśnie przysłówki.
Już na pierwszy rzut oka widać pewną zależność – angielskie przysłówki kończą się literkami -ly. Zwykle.
W gramatyce „przysłówek” jednak to bardzo szeroka kategoria. Są to wszystkie słowa odpowiadające na pytania how? (jak?), in what way? (w jaki sposób?), when? (kiedy?), how often? (jak często), where? (gdzie?), to what extent? (do jakiego stopnia?)
Przysłówki to słowa, które opisują czasowniki
Jak sama nazwa wskazuje przysłówek czasu (adverb of time) uzupełnia informacje na temat czasu, w jakim opisywany przez niego czasownik (verb) się wydarza. Będą to na przykład:
(Jak do tej pory poznaliśmy tylko przysłówki czasu.)
(Nie wychodzimy za często ostatnimi czasy.)
(Ona ostatnio znalazła sobie chłopaka.)
(On jeszcze tego nie skończył.)
Przysłówek miejsca (adverb of place) opisuje to gdzie aktywność się wydarza. Przysłówki miejsca lubią występować w środku lub na końcu zdania, ale niekoniecznie. Wyłamują się też w tym sensie, że mało który kończy się na -ly. Będą to na przykład:
Na przykład:
(Jeśli pojedziesz do Indii, zobaczysz ludzi wszędzie.)
(Spróbuj myśleć „poza pudełkiem” – w sensie nie według utartych schematów.)
(Możemy zatrzymać się tutaj i zjeść śniadanie.)
(Pod niebieskim niebem, zobaczyłem dziewczynę z oczyma niczym gwiazdy.)
Patrz również: Słodko-gorzka piosenka o rozstaniu z komentarzem do świetnego tekstu Somebody that I used to know, Gotye i Kimbury.
Przysłówek sposobu (adverb of manner) jest prawdopodobnie najpopularniejszym rodzajem przysłówków. To właśnie te klasyczne przypadki kończące się zwykle na -ly. Jeśli słówko od którego pochodzi (przymiotnik) kończy się na –l to i tak dodajemy -ly by stworzyć przysłówek, na przykład: joyful-joyfully (radosny-radośnie), grateful-gratefully (wdzięczny-z wdzięcznością).
By wymienić tylko kilka będą to na przykład:
A w zdaniach:
(On uprzejmie odmówił naszą ofertę.)
(Dobrze zachowujący się dzieciak pościelił łóżko schludnie rano.)
(On pił szybko i mówił wolno.)
(Zrobiłeś to naprawdę dobrze – ludzie często powiedzieliby You did it really good, – ale good to przymiotnik „dobry” – ale poprawny gramatycznie jest tu przysłówek nie przymiotnik: Zrobiłeś to „dobrze” a nie „Zrobiłeś to dobry”)
Przestań próbować zrobić z „good” (dobrze) przysłówek. To się nie wydarzy!
Dlaczego ta pani taka wkurzona, ponieważ:
Superman czyni dobro, ty zrobiłeś (jak?) dobrze (czyli well nie good). Patrz również: Kiedy GOOD a kiedy WELL?
Przysłówek stopnia (adverb of degree) opisuje poziom intensywności czasownika (verb), ale również zdarza się, że przymiotnika (adjective), a nawet innego przysłówka (adverb).
Przymiotnika stopnia to na przykład:
Na przykład w zdaniach:
(Jestem tak podekscytowana randką!)
(jestem) taki podekscytowany! Nie mogę się doczekać! Patrz również: Teksty na podryw po angielsku.
(Bądź bardziej ostrożny, niemalże ją zabiłeś!)
(Jestem zbyt szczęśliwa by się martwić o tym teraz – happy to przymiotnik)
(On jeździ całkiem wolno – przysłówek quite modyfikuje tu przysłówek slowly!)
O jeju, właśnie zajechałam temu biedaczynie drogę. Lepiej zwolnię, żeby nie pomyślał że jestem jakąś wariatką!.
Przysłówek częstotliwości (adverb of frequency) mówi nam jak często coś się wydarza. Zwykle występuje bezpośrednio przed opisywanym czasownikiem (verb). Będą to takie przysłówki jak:
„Często przeżywaj przygody. Kochaj bez przerwy” Patrz również: Jak często używasz przysłówków częstotliwości (adverbs of frequency)?
A w zdaniach:
(Zwykle uczę się angielskiego wieczorami.)
(Rzadko wpadam w zazdrość.)
(Ona zawsze robi głupie wymówki.)
(Ups, znowu to zrobiłam)
Aby lepiej weszło do głowy, o różnych rodzajach (kinds of) przysłówków (adverbs) posłuchać możecie w tej prostej, rock’n’rollowej piosence! 🙂
Jak widać na przykładzie powyższych zdań, przysłówki występować mogą na początku zdania, w środku i na końcu.
Wstawianie przysłówków na jego początku (lub całych fraz tzw. fronted adverbials) jest jednym z elementów dobrego stylu pisania wypracowań. Dlatego warto pamiętać, by od czasu do czasu skorzystać z tej możliwości. Przykuwa to uwagę i podkreśla opisywane zjawisko. Na przykład:
(Zaskakująco, angielska gramatyka okazała się być w rzeczywistości interesującą).
(Zwykle on pracuje w biurze.)
Warto też bawić się w zamienianie szyku zdania by stworzyć fronted adverbials. Na przykład zwykłe zdanie:
możemy zamienić na dużo lepiej brzmiące (dodajemy przecinek!):
i tak dalej:
(Ona tańczyła całą noc → Przez całą noc, ona tańczyła.)
(On pobiegł do niej tak szybko jak mógł → Tak szybko jak potrafił, on pobiegł do niej.)
(On czekał na nią w najlepszym pubie w mieście → W najlepszym pubie w mieście, on czekał na nią.)
Jednak jest to chwyt, którego używamy tylko w piśmie – w mowie zabrzmieć to może dosyć zabawnie!
Pamiętajmy tylko o przecinku po przysłówku/wyrażeniu przysłówkowym na początku zdania!
Nigdy nie używam przysłówków. Dosłownie nigdy.
Zwykle tworzymy przysłówki (adverbs) na bazie przymiotników (adjectives). Na przykład nice-nicely (ładne-ładnie). Jak wspomniałem zwykle po prostu dodajemy końcówkę -ly. Oprócz tego:
Niektóre przysłówki nie pochodzą od przymiotników (adjectives) lecz od rzeczowników (nouns). Na przykład day-daily (dzień-codziennie).
Czytaj również: Jak używać angielskich przymiotników lepiej niż poeta z obrazka?
Relacje, podobieństwa i zależności między przysłówkami i przymiotnikami to obszerny temat, któremu poświęcam osobny wpis. Tutaj zasygnalizuje jedynie, że przysłówki i przymiotniki czasami wyglądają (dla zmyłki) identycznie. Na przykład:
Czytaj również: Dlaczego nie warto uczyć się angielskiej gramatyki?
W niektórych przypadkach, obie opcje są możliwe. Przysłówek może wyglądać wtedy jak przymiotnik lub jak „poprawny” przysłówek. Zarówno w podstawowej jak i wyższej formie. Obie możliwości są poprawne. Na przykład:
No właśnie. To prowadzi nas do kolejnego tematu – stopniowania przysłówków.
Nazwałeś przysłówek przymiotnikiem. I użyłeś go niepoprawnie! (Grammar Nazi)
Ostatnim tematem, jaki chcę poruszyć jest kwestia stopniowania przysłówków. Wygląda to podobnie, jak ma to miejsce w przypadku przymiotników.
Mamy tutaj z grubsza trzy możliwości.
Tak jak w przypadku przymiotników, do jednosylabowych przysłówków dodajemy po prostu końcówkę -er by coś było „bardziej” (comparative). By było „najbardziej” (superlative) dodajemy końcówkę -est i poprzedzamy go artiklem the.
Na przykład:
Przypadek ten dotyczy przede wszystkim przysłówków, które wyglądają tak samo jak przymiotniki, ponieważ większość przysłówków ma dwie i więcej sylab. Lub w ogóle nie da się ich stopniować (again, daily, here itd.).
Czytaj również: Wszystko o stopniowaniu angielskich przymiotników.
Tutaj w stopniu wyższym (comparative) dodajemy more (czyli więcej, bardziej) albo less (mniej). W stopniu najwyższym (superlative) dodajemy the most (najwięcej, najbardziej) lub the least (najmniej).
Jak to z wyjątkami, nie ma tu zasad. Trzeba zapamiętać że:
Nie mylić tylko wymowy tego ostatniego z fur (futro), Fürher (Adolf) czy forest (las). 🙂
I tym optymistycznym akcentem zakończmy ten wpis o angielskich przysłówkach. Jeśli macie jakieś pytania i uwagi, zapraszam do komentowania!
Komentujcie śmiało (boldly), wytrwale (persistently), z pewnością siebie (confidently) i wesoło (happily)! 🙂