Obiły Ci się o uszy takie słowa jak gerund i infinitive, ale dalej nie wiesz kiedy użyć to a kiedy końcówkę -ing? Nie dziwi mnie to wcale. Teoria o rzeczownikach odczasownikowych i bezokolicznikach w języku angielskim jest dosyć zagmatwana, ale spróbujmy zobaczyć, o co w tym wszystkim chodzi!
Z tego wpisu dowiesz się:
Odpowiedź krótka: gerund to są te słowa z końcówką -ing. Ale nie wszystkie tylko te “czasowniki które funkcjonują jak rzeczowniki”, np. “czytanie”, “pływanie”.
Oczywiście byłoby zbyt pięknie, gdybyśmy mogli na tym skończyć. Nie da się nawet dokładnie powiedzieć “czym” to ten gerund jest po polsku. Teoria jest tu bardzo skomplikowana – dla ciekawości powiem tylko, że w polskim językoznawstwie gerund jest nazywany “rzeczownikiem odczasownikowym”, a w anglojęzycznym jest “czasownikiem w formie nieosobowej” (nonfinite verb).
Bez wchodzenia w zupełnie zbędne gramatyczne dywagacje, omówmy sobie praktycznie kiedy należy stosować w języku angielskim gerund.
Jak dodawać –ing do czasowników? Niby po prostu doklejamy tę końcówkę na końcu słowa, chociaż oczywiście będą wyjątki takie jak like-liking, run-running, lie-lying.
Jeśli potrzebujesz odświeżyć sobie te zasady, polecam poniższy wpis:
Patrz również: Forma ciągła czasownika.
Najczęściej czasownik w swojej ciągłej formie z –ing’iem spotkamy we wszystkich czasach typu continuous (zwanych też progressive).
Dla przypomnienia:
oraz w ciągłych perfektach:
Ale więcej o tym tu mówić nie będziemy, ponieważ każdy z tych czasów to duży, oddzielny temat.
Patrz również: Porównanie angielskich czasów – 12 wspaniałych i kot!
Tylko że w tym wypadku czasownik z końcówką –ing nie pełni funkcji rzeczownika, nie jest więc gerundem!
Podobnie jak słowo boring (nudny) nie jest gerundem tylko przymiotnikiem.
Mówiąc gerund mamy na myśli raczej “biegnięcie, uczenie”, czyli trochę inne z gramatycznego punktu widzenia zastosowanie “czasowniko-rzeczownika z -ing”, o czym poniżej.
No dobrze. Dochodzimy powoli do sedna sprawy.
Otóż są określone czasowniki (verbs), po których musi nastąpić gerund. Po innych nie może. A po niektórych może być zarówno -ing jak i to.
Na szczęście nie ma tu większej filozofii, po prostu trzeba zapamiętać, co dane słówo lubi. Oczywiście największy sens ma nauka tych fraz z całych zdań, a nie z list słów, ale to znajdziecie na kursie języka angielskiego online Speakingo:
Ale odrobina teorii również na pewno nie zaszkodzi.
Gerund dajemy również po tak niezwiązanych ze sobą słowach jak:
Na przykład:
Patrz również: Dlaczego nie mogę nauczyć się języka angielskiego?
oraz w dłuższych “wiązankach”:
Ale tego akurat zwykle uczymy się w kontekście całego tego zamieszania z angielskimi przyimkami:
“Przed Speakingo / Po Speakingo”. Patrz również: Końcówka -ing (gerund) z przyimkami (prepositions) before & without.
Jako że czasowniki frazowe (phrasal verbs) takie jak na przykład:
Składają się z czasownika i przyimka właśnie, nic dziwnego, że po nich również często znajdziemy gerund:
Niepewien czy gerund czy infinitive
Czasami możemy do takiego zdania z gerundem wtrącić jakąś osobę:
Patrz również: Niech “ktoś” – najbardziej zajęta osoba na świecie – to zrobi, czyli rzecz o angielskich zaimkach nieokreślonych.
Chociaż najładniej i najpoprawniej byłoby powiedzieć:
to poprawna jest również skrócona konstrukcja:
albo
“Rzekomo popełnia błąd gramatyczny w memie. Okazuje się, że to język angielski był przez cały czas w błędzie”. Patrz również: Dlaczego nawigacja GPS mówi do Chucka Norrisa w czasie past simple?
Warto wiedzieć, że w wielu wypadkach można zrezygnować z gerundu na rzecz that. Na przykład:
Niekoniecznie jednak jest to dla nas ułatwienie, ponieważ musimy mieć do tego dobrze opanowaną mowę zależną…
Patrz również: Jak zadawać pytania w mowie zależnej?
Infinitive to po angielsku bezokolicznik. A bezokolicznik to podstawowa forma czasownika, tak jak znajdziemy ją w słowiku (biegać, skakać). Ponieważ w języku angielskim czasownik wygląda często tak samo jak rzeczownik, przed angielskimi czasownikami dajemy przyimek “to”. Dlatego biegać to “to run” a skakać “to jump”.
A dlaczego akurat przyimek “to”?
A no dlatego, że bardzo często będzie nam występował w angielskich zdaniach. Chociaż niektóre angielskie słowa łączą się z gerundem (jak widzieliśmy powyżej,), tak samo inne słowa będą domagać się “to” i już. Jakie to będą słowa?
Patrz również: Spięte, kapryśne i nieregularne angielskie czasowniki.
Najpopularniejszymi czasownikami, po których będzie szło “to” z bezokolicznikiem (infinitive) będą na przykład:
Patrz również: Proste zdania w bezokoliczniku celu (infinitive of purpose).
Takie zdania zdania w bezokoliczniku pokazują nasz cel (infinitive of purpose) i wyglądać mogą następująco:
oraz w przeczeniach:
Tak więc odmieniamy ewentualnie pierwszy czasownik (decided, will agree, fails, learning), natomiast ten drugi, ten po “to” nie odmieniamy (to walk, to go, to understand, to fight), dajemy go w podstawowej formie czyli w bezokoliczniku (infinitive).
Po bezokoliczniku możemy spotkać się też z takimi konstrukcjami jak:
Nasz bezokolicznik (infinitive) może pojawić się również po rzeczowniku (noun):
[a decision oraz a tendency są rzeczownikami]
Patrz również: Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne w języku angielskim.
W pytaniach pośrednich z użyciem takich słów jak what (co?), whether (czy?), how (jak?), when (kiedy?), where (gdzie?), who (kto?) również znajdzie się czasownik w bezokoliczniku (infinitive):
Patrz również: Jak i kiedy zadawać pytania pośrednie (indirect questions)?
Często spotkamy się z takimi zdaniami jak:
oraz w skróconej wersji:
i w pytaniach:
Bardzo ważne jest też, żeby nie zapominać o “to” po want (chcieć), tak jak śpiewał to Freddie Mercury:
Dlaczego? Ponieważ jeśli zapomnimy o “to”, nasz rozmówca usłyszy I won’t break free! czyli “Nie uwolnię się!”. A to jest pewna różnica!
Patrz również: Queen “We are the Champions” – angielski tekst i tłumaczenie piosenki oraz Chcę nauczyć się konstrukcji want, want to, wanna & want somebody to z tytułów piosenek!
Część czasowników lubi wtrącić wobec kogo to działanie (object) jest wykonywane:
Sprawa nie jest tak prosta jak by się wydawało. Nie wystarczy zapamiętać, które z powyższych (i wielu innych…) słów lubią się z “ing” a które z “to”…
Co prawda można ogólnie przyjąć, że
kiedy działanie pierwszego czasownika wydarza się po działaniu z drugiego czasownika dajemy –ing.
Na przykład:
[Najpierw była kradzież, potem zaprzeczenie tego faktu.]
Natomiast
jeśli zachowujemy kolejność, to znaczy najpierw wydarza się działanie z pierwszego czasownika, a dopiero potem działanie z drugiego czasownika to dajemy “to”
[Najpierw postanowił, potem ukradł]
Regułka ta – jak to zwykle w języku angielskim bywa – nie wytłumaczy nam jednak wszystkich przypadków…
Patrz również: Dlaczego nauka języka angielskiego jest taka trudna?
Przede wszystkim najpopularniejsze będą tu słowa opisujące czy coś lubimy czy nie bardzo takie jak:
Na przykład:
Sens zdania pozostaje ten sam.
Patrz również: Like, love, hate + ing czy może “to”?
Porównajmy na przykład te dwa – oba poprawne – zdania:
Tak więc oba te zdania, zarówno z “ing” jak i z “to” są poprawne, jednak ich sens jest inny. Jak w regułce powyżej, w pierwszym zdaniu najpierw wysłałem, potem pamiętałem (działanie z drugiego czasownika było pierwsze czyli dajemy –ing), a w drugim jest po kolei czyli dajemy “to“.
Podobnie będzie w takich przypadkach jak:
Ale w poniższym przykładzie widzimy, że zasada kolejności wydarzeń przestaje być taka oczywista:
Patrz również: Angielskie konwersacje online – bo nikt nie nauczył się jeździć na rowerze z książki!
Na przykład:
Chociaż takie dwa zdania są jak najbardziej poprawne:
It starts to rain. = It starts raining. (Zaczyna padać)
do dwa ingi pod rząd to już za dużo:
Patrz również: Przysłowia o pogodzie w Anglii.
Przyznaję, że różnice są tu kosmetyczne, ale z ciekawości można pamiętać że:
Jeśli try używamy w sensie “włożyć wysiłek, żeby coś zrobić, chociaż może się nie udać” użyjemy “to”:
Jeśli try używamy w sensie “eksperymentować” użyjemy raczej “ing”:
Przyznaję bez bicia, że różnica jest bardzo subtelna i nikt oprócz bardzo upierdliwego egzaminatora na nią uwagi nie zwróci.
Jeśli need używamy w sensie “ja muszę coś zrobić” użyjemy “to”:
Jeśli try używamy w sensie “coś musi zostać zrobione” użyjemy “ing”:
Patrz również: Jak zainstalować Speakingo jako aplikację na telefon?
A to akurat jest przypadek ciekawy. Normalnie help (pomagać) użyjemy z “to” (albo nawet bez!):
Jeśli natomiast występuje we frazie “can’t help”, która znaczy “nie mogę nic poradzić na to że”, użyjemy już ing:
Zwykle można użyć zarówno gerunda jak i infinitive i wszystko będzie OK:
Wyczuleni językowo Anglicy – a raczej nauczyciele angielskiego! – mogą jednak znaleźć subtelną różnicę:
Jeśli like znaczy, że cieszy nas robienie czegoś użyjemy ing:
Jeśli like używamy bardziej w takim sensie, że ona uważa to za słuszne i sprawiedliwe, to lepiej użyć “to”:
Jak inne dziewczyny wyglądają (look like) w krótkich włosach:
Jak ja wyglądam w krótkich włosach. Patrz również: Jak wygląda sprawa z look like, look alike, look at i look as if?
Pytanie kiedy ing a kiedy to przewija się często w kontekście tematu “prefer and would rather”. W skrócie poprawnie powinno wyglądać to następująco:
oraz
Więcej na temat prefer & would rather we wpisie:
Jeśli wszystko Ci się teraz miesza… to nic dziwnego! Kiedy używać to a kiedy ing najlepiej uczyć się poprzez praktykę, a nie poprzez regułki!
Oczywiście odrobina teorii na pewno nie zaszkodzi, ale w żywiole rozmowy nie mamy szans przypomnieć sobie odpowiedniej regułki. Stąd tak ważna jest praktyka, praktyka i jeszcze raz praktyka!
Dlatego na kursie języka angielskiego Speakingo znajdziesz sporo zdań z greund i infinitive!
Używając ich w rozmowie z komputerem czy telefonem, jak dziecko uczące się swojego ojczystego języka wyrabiasz sobie nawyk poprawnego mówienia. W pewnym momencie po prostu “czujesz” co trzeba powiedzieć! A przy okazji uczysz się też 2000 najpopularniejszych angielskich słów!
Zresztą najlepiej wypróbuj tę metodę sama czy sam – pierwszy tydzień na wypróbowanie masz zupełnie za darmo i bez żadnych zobowiązań!
Nie ma na co czekać – angielski nie nauczy się sam!
Jeśli macie jednak jeszcze jakieś pytania w kwestii gerund i infinitive, pytajcie śmiało w komentarzach!