Angielskiego czasu past perfect continuous (progressive) używamy w sytuacji, gdy nie tylko wydarzyło się coś w “zaprzeszłości” (kiedy?!), ale jeszcze nacisk kładziemy na dzianie się.
Patrz również: Zaprzeszły czas past perfect simple.
Czas zaprzeszły ciągły past perfect continuous (progressive), mimo strasznie skomplikowanej nazwy całkiem przyjemnie się tworzy. Musimy wymówić co prawda wiele słów, ale nie ma tu żadnych haczyków ani komplikacji.
Czyli:
Kto (I, you, Tomek, they) + had been (dla wszystkich osób tak samo!) + waiting, playing, dancing etc.
Had często będziemy skracać czyli wyjdzie nam I’d been playing, She’d been dancing.
Tym samym jeśli – jakimś dziwnym trafem – komuś zdarzy się w mowie użyć czasu past perfect continuous, to raczej „wyłapiemy” go po bzyczącym słowie „been”, a nie praktycznie niesłyszalnym ’d.
(Byłem-czekający przez 100 lat [dawniejsza przeszłość], ale moja cierpliwość została wynagrodzona [późniejsza przeszłość].)
(Była tańcząca przez całą noc [najpierw], a potem poszła prosto do pracy! [potem, ale też w przeszłości])
A co jeśli coś byliśmy-posiadaliśmy? Nie ma problemu, możemy dwa razy użyć słowa „have” (czyli w przeszłej formie to had) tylko, że raz będzie to gramatyczne (posiłkowe) had, a za drugim razem będzie to dopiero właściwe „miałem” w formie ciągłej czyli (been) having.
(Byłem-miewałem bóle głowy dopóki (nie)przestałem pić alkoholu. – w języku angielskim używamy podwójnych zaprzeczeń)
Patrz również: Powiedz stanowcze „NIE!” podwójnym zaprzeczeniom (double negatives) w języku angielskim!
Nie jest to popularna opcja, żeby w past perfect continuous zadawać pytania, jednakowoż taka możliwość teoretycznie istnieje. Po prostu stosujemy inwersję i już:
(Czy ona była-była-miewająca bóle głowy zanim wydarzył się tamten wypadek?)
Patrz również: Czas present perfect, present perfect continuous, past perfect, future perfect… i innej perfekcje.
Przeczenia w czasie past perfect continuous tworzymy po prostu poprzez dodanie not, zwykle w skróconej formie: had not = hadn’t.
W pokoju unosił się zapach papierosów chociaż on był-nie-palił tam.
.
Na przykład:
Był-był pracujący w cyrku zanim został jej chłopakiem.
Julia była już czekała przez godzinę ale Romeo się nie pojawił. – słowo already jest częstym gościem tego typu zdań.
Patrz również: Rachael Yamagata i tekst piosenki I wish you love czyli piękne życzenia miłości po angielsku… po rozstaniu.
Na przykład:
Drogi były śliskie, ponieważ był-padał śnieg.
On poszedł na dietę ponieważ był-był przybierający na wadze.
Gdy św. Mikołaj przechodzi na dietę wegetariańską i zakłada profil na Tinderze po swoim rozwodzie. Patrz również: Angielskie memy ze świętym Mikołajem.
Na przykład:
Gdyby było-padało, to byśmy nie poszli na spacer.
Gdybym był-był-uważał na lekcjach, (to) bym był zdał maturę.
Patrz również: Słynne tryby warunkowe czyli conditionals.
Można powiedzieć, że had been -ing (past perfect continuous) jest przeszłą formą have been -ing (present perfect continuous). Jest również przeszłą formą od was/were -ing (past simple). Tak przynajmniej będziemy zamieniać je w następstwie czasów w mowie zależnej (reported speech).
Na przykład:
Ratowałem planetę → Powiedziałaś mi, że ratowałaś planetę.
Pomagałem Kasi. → Powiedziałem, że pomagałem Kasi.
Patrz również: Jak 5 rodzajów mowy zależnej może przydać się w plotkowaniu?
Generalnie różnica między czasami past perfect progressive i present perfect continuous jest taka, że:
(Byłem czekający przez 2 godziny, gdy w końcu przyszedł. – Najpierw byłem-czekający i to się działo i działo aż do momentu w przyszłości – jego przybycia – który to już opisujemy „zwykłym” czasem przeszłym simple past)
(Czekam od 2 godzin, mam nadzieję że wszystko u niego w porządku! – Czyli typowa sytuacja w present perfect continuous – wydarzenie, a raczej w continuousie to aktywność, z przeszłości ewidentnie wpływa na teraźniejszość, bo teraz się o niego martwimy)
Patrz również: Czekając na czas present perfect continuous.
Jak już wspomniałem past perfect progressive opisuje nam co działo się do pewnego momentu w przeszłości i skończyło się w czasie o którym traktuje nasza opowieść.
Czas past simple continuous nie jest taki skomplikowany – po prostu coś się działo w przeszłości o której opowiadamy.
Dlatego ładnie te dwa czasy można i powinno się łączyć w naszych barwnych opowieściach.
(Świeciło słońce ale było-wcześniej-padło, tak więc pokład (statku) był mokry.)
(Pirat siedział w tawernie i opowiadał historie. Był-miał wiele przygód jako że był-żeglujący przez całe długie życie.)
Patrz również: Czas past continuous i morskie opowieści pirata bez oka.
Zauważyłem, że ludzie często pytają o „określenia czasu” dla past perfect progressive. Z góry uprzedzam, że nie ma niczego takiego. Oczywiście niektóre z określeń czasu będą często występować w past perfect continuous – ale będą występować też w innych czasach!
Tak więc nie ma drogi na skróty – trzeba rozumieć (lub lepiej „czuć”) gramatykę, nie ma tu „wytrychów”.
Niemniej jednak określeniami czasu, które lubią się z past perfect continuous będą na przykład:
On był-był-mieszkający tam przez 20 lat.
On był-był-mieszkający tam od 1914 roku.
Patrz również: Zmora since i for’a.
Jako, że czasy zaprzeszłe organizują chronologicznie nasze opowieści, bardzo przydadzą się nam też w bajaniu before (przed) i after (po).
Zanim (nie) osiadł w Londynie, był-był podróżujący dookoła świata.
Osiągnął pełną płynność w angielskim po tym jak był-był-uczący się angielskiego przez 20 lat.
Czas present perfect progressive – jak wszystko inne w angielskiej gramatyce – najlepiej ćwiczyć w praktyce. Nie tylko rozwiązywać ćwiczenia na kartce, ale mówić używając tego czasu!
Dlatego na kursie języka angielskiego online Speakingo znajdziesz mnóstwo zdań w tym i wszystkich innych czasach i konstrukcjach gramatycznych. Rozmawiając z komputerem jak z nauczycielem, jak dziecko uczące się swojego ojczystego języka podświadomie „zasysasz” wszystkie te konstrukcje i wkrótce będziesz mówić jak Anglik lub Angielka!
Zresztą najlepiej zarejestruj się by wypróbować tej metody nauki przez tydzień zupełnie za darmo i bez żadnych zobowiązań!
Czy wszystko jest już jasne z czasem present perfect progressive? Pytajcie śmiało w komentarzach, chętnie odpowiem!