Są 4 konteksty, w których do angielskiego czasownika dodajemy końcówkę -ing. I nie chodzi tu wcale o 6 angielskich czasów typu continuous, które liczę zaledwie jako pierwszy przypadek!
Jak poprawnie dodać końcówkę -ing do angielskiego czasownika?
Jeśli do angielskiego czasownika w jego podstawowej, słownikowej formie (bezokolicznik) dodamy końcówkę -ing powstaje jego tak zwana forma ciągła.
Zwykle operacja jest banalnie prosta, ponieważ po prostu „doklejamy” końcówkę -ing na końcu czasownika i już.
Na przykład:
- (iść) go-going
- (oglądać) watch-watching
- (patrzeć) look-looking
Pisownia słów z końcówką -ing
Sprawa dodawania końcówki -ing komplikuje się tylko w w pisowni niektórych słów.
- Jeśli słówko kończy się na literkę e, to ona znika: come-coming, have-having, like-liking. Natomiast nie dzieje się tak, jeśli słówko kończy się na ee: see-seeing, agree-agreeing.
- W krótkich słowach, z akcentowaną ostatnią samogłoską, podwajamy ją, np. run-running, sit-sitting.
- Jeśli czasownik kończy się na ie to wtedy te ostatnie dwie litery zamieniają się w y: lie-lying, die-dying.
Jeśli jesteś początkującym uczniem to zasadniczo wszystko co musisz na razie wiedzieć, ponieważ uczysz się teraz czasu present continuous lub past continuous i na nich lepiej się skupić.
Dlatego osobiście poleciłbym w tym momencie przejść do praktyki:
Natomiast co bardziej dociekliwych i zaawansowanych uczniów zapraszam do dalszej lektury!
Na przykład warto wspomnieć, że niektóre angielskie czasowniki w ogóle nie życzą sobie występować w formie ciągłej (np. cost- kosztować $$$), a te związane ze zmysłami zmieniają w formie ciągłej (z końcówkę -ing) trochę swój sens. Na przykład feel znaczy czuć (np. radość), ale feeling to raczej „macać”, badać dłonią.
Ale o tym więcej w osobnym wpisie:
Najważniejsze pytanie brzmi jednak:
Kiedy w ogóle doklejać tę końcówkę -ing do angielskiego czasownika i po co?
Zasadniczo mówimy tu o czterech możliwościach:
- Kiedy potrzebujemy użyć czasu typu ciągłego (continuous)
- W niektórych przymiotnikach
- Jako „rzeczowniko-czasownik” gerund
- Jako imiesłów participle
1. Końcówka -ing z czasownikami w formie ciągłej (continuous)
Jeśli „coś się dzieje” prawdopodobnie mamy do czynienia z najpopularniejszym zastosowaniem końcówki -ing: tworzymy któryś z czasów typu continuous.
Dwa rodzaje angielskich czasów
W języku angielskim, zupełnie tak jak w polskim, można powiedzieć, że coś na przykład jest „już w całości zrobione” lub jest „w trakcie bycia wykonywanym”. Mówimy wtedy o czynnościach dokonanych albo niedokonanych.
Na przykład:
- I washed my car. (Umyłem auto i jest już całe umyte i czyste. – Czas past simple.)
- I was washing my car. (Myłem swoje auto w tamtym momencie czasu, może skończyłem mycie auta, a może nie, nie wiadomo. – Czas past continuous.)
Wyraźnie widać tu, że w (dokonanym) czasie typu simple chodzi bardziej o efekt naszego działania, a w czasie typu continuous (czyli ten z końcówką -ing właśnie, niedokonany) raczej o samo działanie.
W tym drugim zdaniu nie wiemy nawet, czy procedura przywracaniu lakierowi mojego pojazdu minionego blasku zwieńczona została sukcesem czy nie. Ale to nie jest ważne, ponieważ interesuje nas, że to „aktywnie wtedy wykonywałem”, a nie że „coś osiągnąłem tym działaniem”.
Najczęściej czasownik w swojej ciągłej formie z –ing’iem spotkamy właśnie we wszystkich czasach typu continuous (zwanych też progressive).
Temat jest nader szeroki, tak więc tylko zasygnalizuję, że końcówkę –ing znajdziemy w takich czasach jak:
- Present continuous: I’m joking. (Teraz właśnie żartuję.)
- Past continuous: I was joking. (Mojąć aktywnościąć w tym momencie było żartowanie.)
- Future continuous: I will be joking. (Będę żartował – to będę robił w przyszłości.)
Końcówkę -ing znajdziemy również w ciągłych (continuous) wersjach czasów typu perfect:
- Present perfect continuous: I have been running. (Właśnie przybiegłem.)
- Past perfect continuous: I had been running. (Wcześniej biegłem i biegłem, zanim wydarzyło się coś innego.)
- Future perfect continuous: I will have been running. (W przyszłości działanie to będzie skończone, zdążę dobiegnąć już do celu.)
Ale więcej o tym tu mówić nie będziemy, ponieważ każdy z tych czasów to duży, oddzielny temat.
2. Końcówka -ing przyczajona jako przymiotnik
Aby nie było za prosto, niektóre przymiotniki również kończą się na litery -ing.
Na przykład:
- boring – nudny
- interesting – ciekawy
- annoying – denerwujący
I warto wiedzieć, czym różnią się od swoich „bliźniaków” kończących się końcówką -ed:
- bored – znudzony
- interested – zainteresowany
- annoyed – zdenerwowany
Ale więcej o tym również w osobnym wpisie o angielskich przymiotnikach:
3. Rzeczowniko-czasownik z końcówka -ing czyli słynny gerund
Aby było ciekawiej, słowa takie jak „tańczenie”, „pływanie” w polskim językoznawstwie zalicza się do rzeczowników, a angielskim natomiast do czasowników.
Dlatego zobaczmy lepiej po prostu jak praktycznie używać rzeczowniko-czasowników zwanych po angielsku gerund.
Na początku spotkasz się z nimi w prostych zdaniach opisujących to czy coś lubisz czy nie:
- I like dancing. (Lubię tańczenie.)
- I hate swimming. (Nie znoszę pływania.)
- I prefer reading books to watching movies. (Wolę czytanie książek od oglądania filmów.)
Z czasem natomiast coraz większym problemem będzie podejmowanie decyzji, czy w zdaniu mamy użyć końcówki -ing czy może przyimka to z bezokolicznikiem (infinitive).
Czasami obie opcje będą możliwe:
- I like learning English. (Lubię uczyć się angielskiego.)
- I like to learn English. (Lubię uczyć się angielskiego.)
Oba powyższe zdania znaczą to samo.
Czasami jednak będzie można wybrać tylko jedną opcję:
- I’m not good at singing. (Nie jestem dobry w śpiewaniu.)
- She suggested going to the park. (Ona zasugerowała wyjście do parku.)
Końcówka -ing nie zawsze jest jednak możliwa i czasami musimy użyć bezokolicznika z to:
- She asked me to help her. (Poprosiła mnie, żebym jej pomógł.)
- He always forgets to lock his car. (On zawsze zapomina, żeby zamknąć swój samochód.)
Więcej na ten szeroki temat we wpisie poniżej:
4. Końcówka -ing jako participle
Na past participle, czyli „trzeciej formie czasownika” (np. go-went-gone) historia z angielskimi imiesłowami się wcale nie kończy!
Mogą one funkcjonować jak już wiemy w roli przymiotnika:
- Have you found the missing cat? (Czy znalazłeś zaginionego kota?)
Oraz występować w bardziej zaawansowanych konstrukcjach.
Na przykład:
- I saw her dancing. (Widziałem ją tańczącą / jak tańczyła.)
- Waiting for the test results, he wished he had learnt more. (Czekając na wyniki egzaminu żałował, że nie był-uczył się więcej.)
I na ten temat również napisałem osobny, dłuższy wpis:
Kiedy dodajemy końcówkę -ing w języku angielskim najlepiej uczyć się poprzez praktykę!
Czy zastanawiasz się, kiedy w rozmowie po polsku dodać jaką końcówkę do jakiegoś słowa?
Nie? Tak samo powinno być z językiem angielskim!
Tylko jeśli wytworzysz w sobie nawyk mówienia pełnymi frazami, będziesz w stanie mówić płynnie i bez blokady językowej, która wynika ze zbytniego przejmowania się poprawnością gramatyczną właśnie!
Tylko jak to zrobić?
Najlepiej poprzez naukę całych fraz i zdań!
Koniec z szukaniem idealnego kursu angielskiego! Właśnie na niego patrzysz!
Dzięki rozmowie po angielsku pełnymi zdaniami jak dziecko uczące się mówić, naturalni przyswajasz sobie całą potrzebną Ci gramatykę i słownictwo. Szczególnie jeśli uczysz się ze starannie ułożonych zdań na kursie języka angielskiego online Speakingo, w których zawarte jest wszystko czego Ci potrzeba by płynnie i poprawnie rozmawiać po angielsku!
Co więcej taka nauka języka angielskiego jest nie tylko skuteczna, ale również przyjemna! Rozmawiasz sobie w zaciszu domowym ze sowim telefonem lub komputerem, który chwali Cię lub w razie potrzeby poprawia, a wiedza sama wchodzi Ci do głowy!
Zresztą najlepiej zobacz sama lub sam czy taka metoda nauki języka angielskiego online Ci odpowiada. Po rejestracji dwoma kliknięciami poniżej dostajesz tydzień na wypróbowanie za darmo i bez żadnych zobowiązań!
Czy wiesz już kiedy dodajemy końcówkę -ing w języku angielskim? Jeśli masz jakieś pytania to zadaj je śmiało w komentarzach, z przyjemnością odpiszę!
