Auxiliary verbs to po angielsku czasowniki posiłkowe, czy bardziej dosłownie „pomocnicze”. Pomagają one „zwykłemu” czasownikowi (verb) w odpowiednim czasie gramatycznym wyrazić to, co chcemy po angielsku powiedzieć. Jakie to słowa i kiedy jeszcze ich używać?
1. Co to są czasowniki posiłkowe?
Weźmy za przykład polskie słowo „pójdę”. Widząc tylko ten czasownik wiemy już, że mówimy o przyszłości (i to dokonanej). Jeśli jednak po polsku chcemy opowiedzieć o niedokonanej przyszłości, powiemy „będę szedł”. To „będę” właśnie jest czasownikiem posiłkowym (auxiliary verb).
W języku polskim mamy tylko jeden czasownik posiłkowy – jest to „być” w różnych formach czasu przyszłego (kiedyś był też „polski past perfect” czyli czas zaprzeszły, ale zanikł).
W języku angielskim są aż trzy podstawowe czasowniki posiłkowe. Czasami są też jak słowa-widmo, ponieważ nie widać ich na pierwszy rzut oka w zdaniu!
Co to są auxiliary verbs?
Trzy podstawowe czasowniki posiłkowe auxiliary verbs w języku angielskim to:
- to be
- to do
- to have
- Dodatkowo mamy również modalne czasowniki posiłkowe – modal auxiliary verbs.
Kiedy i szczególnie w których czasach gramatycznych ich używamy?
1.1 Auxiliary verb „to be”
Zakładam, że odmianę „to be” już znamy, jeśli nie to odsyłam do rockowego wpisu poniżej. Odpowiednio odmieniony czasownik posiłkowy to be znajdziemy zwykle w czasach ciągłych (continuous lub po amerykańsku progressive).
Czasownik posiłkowy to be w czasie present continuous:
- I am learning English. (Ja jestem uczący się angielskiego.)
- Is she dancing? (Czy ona jest tańcząca.)
- We aren’t hugging. (My nie jesteśmy przytulający się.)
Czasownik posiłkowy to be w czasie past continuous:
- I was learning English. (Ja byłem uczący się angielskiego.)
- Was she dancing? (Czy ona była tańcząca?)
- We weren’t hugging. (My nie byliśmy przytulający się.)
1.2. Auxiliary verb „to do”
Jak widzisz czasowniki posiłkowe odgrywają dużą rolę przy zadawaniu pytań z inwersją (zamianą miejscami pierwszych słów w zdaniu), jak również w przeczeniach. Jest tak szczególnie w przypadku czasownika posiłkowego do / does, który jest „ukryty” niczym słowo-widmo w zdaniach twierdzących (więcej o tym na końcu wpisu o emphasis), pojawia się jednak w pytaniach i przeczeniach.
Na przykład nie ma go w zdaniu twierdzącym w czasie present simple:
- I like tea. (Lubię herbatę. – Gołym okiem na razie nie widać tu żadnego do)
Pojawi się już jednak przeczeniu:
- I don’t like tea. (Nie lubię herbaty.)
(oraz does dla trzeciej osoby liczby pojedynczej)
- He doesn’t like tea. (On nie lubi herbaty.)
Do/does pojawiają się również w pytaniach, ponieważ w języku angielskim nie ma takiego słowa jak polskie „czy”:
- Do you like tea? (Czy lubisz herbatę?)
- Does she like tea? (Czy ona lubi herbatę?)
Również w pytaniach z „what” (co?):
- What do you like? (Co lubisz?)
Czasownik posiłkowy (auxiliary verb) to do w czasie przeszłym past simple
Podobnie będzie w czasie przeszłym past simple. Jest o tyle prościej, że did będzie dla wszystkich jednakowo:
Nie będzie widoczny w zdaniu twierdzącym:
- I went there. (Pojechałem tam. – Nie ma did.)
Ale będzie w przeczeniach:
- We didn’t go there. (My nie pojechaliśmy tam.)
- He didn’t go there. (On tam nie pojechał.)
Oraz w pytaniach:
- Did you like it? (Podobało Ci się to?)
- Did she like it? (Czy jej się to podobało?)
- What did you do? (Co robiłaś?)
1.3. Auxiliary verb „to have”
Czasownik posiłkowy (auxiliary verb) have/has występuje w czasach typu perfect.
Aby nie komplikować tu zbytnio sprawy, przyjrzyjmy się tu tylko jak to wygląda w najpopularniejszym z nich, w czasie present perfect:
- I have had enough! (Mam już dosyć!)
Pierwsze have jest tu czasownikiem posiłkowym, a drugie have (w „trzeciej formie” past participle jako had) znaczy „mieć”.
W trzeciej osobie liczby pojedynczej (on, ona, to) have to has:
- She has had three burgers already! (Ona zjadła już trzy burgery!)
Oraz w przeczeniach…
- I haven’t seen this movie. (Nie widziałem tego filmu.)
- We haven’t done anything! (Nic nie zrobiliśmy!)
…i pytaniach.
- Have you seen my glasses? (Widziałaś moje okulary?)
- Has it been raining? (Padał deszcz?)
- What have you thought?! (Co ty sobie myślałeś?!)
1.4. Modal auxiliary verbs: can, should, must…
Jeśli dobrze przyjrzeć się sprawie, to czasowniki modalne (modal verbs) również są czasownikami posiłkowymi (auxiliary verbs). Ich zadaniem jest pokazywanie, że coś chcemy, możemy, powinniśmy czy musimy. A robią to poprzez zmodyfikowanie czasownika głównego właśnie.
Na przykład:
- I go to school. → I can go to school. (Chodzę do szkoły. → Mogę chodzić do szkoły.)
- She danced. → She could dance. (Ona tańczyła. → Ona potrafiła tańczyć.)
- We are talking. → We should talk. (Rozmawiamy. → Powinniśmy rozmawiać)
Jak widzisz, czasowniki modalne są całkiem przyjemnym tematem – są takie same dla wszystkich osób (ja, ona, my itd.)
Na ich temat dowiesz się więcej z osobnego wpisu o angielskich czasownikach modalnych:
2. Do czego używamy czasowników posiłkowych (auxiliary verbs)
Oprócz tworzenia poszczególnych czasów gramatycznych jak powyżej, czasowników posiłkowych (auxiliary verbs) użyjemy również do
- tworzenia strony biernej (passive voice),
- udzielania krótkich odpowiedzi (short answers),
- zadawania pytań na końcu zdania (question tags) i
- podkreślania wagi naszej wypowiedzi (emphasis).
2.1. Czasowniki posiłkowe (auxiliary verbs) w stronie biernej (passive voice)
Strona bierna to te zdania, kiedy zamiast „ja coś robię” mówimy, że „coś jest robione”. Angielskie czasowniki posiłkowe (auxiliary verbs) będą często pełnić funkcję tego „jest” w zdaniach w stronie biernej (passive voice).
Na przykład:
Czasowniki posiłkowe w stronie biernej w czasie present simple:
- I clean my room every day. → My room is cleaned every day.
(Sprzątam swój pokój każdego dnia. →Mój pokój jest sprzątany każdego dnia.)
- They never invite me to parties. → I’m never invited to parties.
(Oni nigdy nie zapraszają mnie na imprezy. Nigdy nie zostaję zaproszony na imprezy.)
- They send many emails. → Many emails are sent.
(Oni wysyłają wiele emaili. → Wiele emaili jest wysyłanych.)
Podobnie w czasie przeszłym past simple:
- I cleaned my room. → My room was cleaned.
(Posprzątałem swój pokój. → Mój pokój został wysprzątany.)
- They never invited me to parties. → I was never invited to parties.
(Oni nigdy nie zapraszali mnie na imprezy. Nigdy bywałem zapraszany na imprezy.)
- They sent many emails. → Many emails were sent.
(Oni wysyłali wiele emaili. → Wiele emaili zostało wysyłanych.)
2.2. Czasowniki posiłkowe (auxiliary verbs) w krótkich odpowiedziach (short answers)
Gdy w języku angielskim chcemy komuś zwięźle odpowiedzieć, niegrzecznie będzie rzucić jedynie lakonicznym „tak” bądź „nie”.
Angielska kultura wymaga udzielenia short answer, która jest… odrobinę dłuższa. I do niej właśnie użyjemy czasownika posiłkowego (auxiliary verb) – zwykle tego samego, który został użyty w pytaniu:
Na przykład:
- Is she happy? Yes, she is. (Czy ona jest szczęśliwa?. Tak jest.)
- Were you hungry? No, I wasn’t. (Czy byłeś głodny? Nie, nie byłem.)
- Have they danced? Yes, they have. (Czy oni tańczyli? tak.)
O krótkich pytaniach short answers więcej we wpisie im dedykowanym:
2.3. Czasowniki posiłkowe (auxiliary verbs) w „pytaniach na końcu zdania” (question tags)
Bardzo podobnie sprawa wygląda z question tags, czyli krótkimi pytaniami na końcu zdania, które mają na celu uprzejme wyrażenie zainteresowania i podtrzymanie rozmowy. Bardzo ważne w angielskiej sztuce konwersacji.
Tu również użyjemy czasowników posiłkowych (auxiliary verbs), tych samych które występują w głównej części zdania. Jedyne co to w zdaniu twierdzącym pytanie jest przeczące, a w zdaniu przeczącym, pytanie jest twierdzące – czyli po prostu na odwrót.
Na przykład:
- They weren’t dancing, were they? (Oni nie tańczyli, czy tak?)
- She doesn’t love him, does she? (Ona go nie kocha, czy kocha?)
- You (do) like it, don’t you? (Lubisz to, no nie?)
2.4. Czasownik posiłkowy (auxiliary verbs) do / does… do podkreślania wagi naszej wypowiedzi (emphasis)
Być może zwróciłaś / zwróciłeś uwagę, że w ostatnim zdaniu dałem czasownik posiłkowy (auxiliary verb) to be w nawiasie.
Dlaczego?
Ponieważ jest on opcjonalny – to te „czasowniki posiłkowe widmo” o których wspominałem wcześniej. Są ukryte w zdaniu, niewidoczne gołym okiem!
Na przykład jak najbardziej możemy powiedzieć – i zwykle powiemy po prostu:
- I like you. (Lubię Cię.)
Jeśli natomiast są jakieś przesłanki ku temu, by wątpić w szczerość naszych intencji i afektów, albo nasze zachowanie wydaje się na to nie wskazywać, możemy dodatkowo podkreślić wagę i prawdziwość naszej wypowiedzi, podkreślić ją (to emphasise) naszym ukrytym w nim czasownikiem posiłkowym (auxiliary verb) właśnie:
- I do like you. (Ja „naprawdę” Cię lubię.)
Podobnie w trzeciej osobie liczby pojedynczej:
- He does play well, it’s just not his day today. (On naprawdę dobrze gra, po prostu dziś nie jest jego dzień.)
Oraz w czasie przeszłym:
- I did switch off the light! (Ale ja naprawdę wyłączyłem to światło!)
Oczywiście nie jest to jedyny sposób stosowania emfazy w języku angielskim.
Czy Twój angielski posiłkuje się kursem online?
Wieżę niewiedzy najlepiej atakować ze wszystkich możliwych stron!
Jeśli uczysz się języka angielskiego nie warto ograniczać się do tylko jednej metody. Wszystkie są dobre jeśli ich używasz. Jeśli masz angielski w szkole czy w pracy – to świetnie. Zawsze jednak warto dodatkowo obejrzeć film po angielsku, słuchać anglojęzycznego radia czy zapisać się na kurs online.
Internetowe kursy angielskiego są świetną metodą nauki – zwykle jako uzupełnienia bardziej tradycyjnej nauki, ponieważ nie uczą mówić, skutkują bierną znajomością angielskiego.
Wyjątkiem jest tu kurs języka angielskiego Speakingo, który polega na rozmowie właśnie!
Na tym ciekawym kursie uczysz się języka angielskiego jak dziecko uczące się mówić – rozmawiasz, powtarzasz, aż nagle nie wiesz jak i kiedy ale potrafisz powiedzieć co chcesz!
Jest tak dzięki zastosowaniu nowoczesnej technologii rozpoznawania mowy ze sprawdzoną dydaktyką Metody Bezpośredniej.
I to po prostu działa!
Ale nie musisz wierzyć mi na słowo – możesz wypróbować ten fantastyczny kurs przez tydzień zupełnie za darmo i bez żadnych zobowiązań!
Wystarczy zarejestrować się poniżej – bo angielski nie nauczy się sam!
Zapisz się na kurs języka angielskiego online Speakingo!
Chcesz rozumieć Anglików? Zacznij mówić jak oni!
Czy wszystko jest już jasne w temacie naszych czasowników posiłkowych czy też po angielsku auxiliary verbs? Jeśli nie, pytajcie śmiało w komentarzach!
A swoją drogą jeśli podłączasz muzykę kablem z laptopa do wieży, to korzystasz często z gniazda AUX czyli skrót od AUXiliary właśnie!
