Mała literka „s” okazuje się czasem dużym problemem. Ale tylko dlatego, że trzeba o niej pamiętać. Przyjrzyjmy się prostej zasadzie gramatycznej, o której z uporem godnym lepszej sprawy często zapominamy. To znaczy kiedy używamy have a kiedy has, kiedy go a kiedy goes, kiedy do a kiedy does i co to jest w ogóle to słynne present simple s?
/Na obrazku: Gdy uczysz się czasu present simple, ale zapominasz dopisać „s” w trzeciej osobie liczby pojedynczej./
Present simple s [in 3rd person singular]
Czas teraźniejszy present simple jest jednym z pierwszych czasów gramatycznych, jakich uczymy się w języku angielskim. Opisuje rzeczy, które wydarzają się regularnie, codziennie.
Chociaż pośród 12 angielskich czasów może wydawać się odrobinę skomplikowany, to jednak w porównaniu do polskiego czasu teraźniejszego jest prościutki.
Dlaczego?
Ponieważ w języku angielskim nie musimy za dużo odmieniać. Jeśli weźmiemy na przykład słowo „podskakiwać”, to po polsku musimy wiedzieć, że ja podskakuję, ty podskakujesz, on/ona/ono podskakuje, my podskakujemy, wy podskakujecie, a oni podskakują – musimy znać i wiedzieć kiedy zastosować aż 6 różnych końcówek!
W niektórych angielskich czasach będzie tylko jedna forma (na przykład w czasie przeszłym past simple „jumped” będzie dla wszystkich osób)!
Czas present simple będzie tu bardziej skomplikowany ponieważ końcówki mogą być… dwie:
- Podstawowa forma (bezokolicznik) jest dla wszystkich osób – poza…
- trzecią osobą liczby pojedynczej (3rd person singular) czyli on (he), ona (she) i ono/to (it), kiedy to dodajemy nasze tytułowe present simple s.
Czyli w praktyce przyjrzyjmy się jak to będzie z naszym skakaniem „to jump”:
1. Dla wszystkich osób dajemy podstawowa formę, bez żadnego odmieniania: (ja skaczę) I jump, (ty skaczesz) you jump, (my) we jump, (wy) you jump, (oni) they jump.
2. Jedynie dla on/ona/to w czasie present simple dodajemy końcówkę -s: (on) he jumps, (ona) she jumps, (ono/to skacze) it jumps.
Kiedy dawać present simple s a kiedy nie?
To znaczy na przykład:
- You drive a car.
(Ty prowadzisz samochód.)
ale
- He drives a car.
(On prowadzi samochód.)
Albo
- I love her.
(Ja kocham ją.)
ale
- She loves me.
(Ona kocha mnie.)
albo
- They make much noise.
(Oni robią dużo hałasu.)
ale
- It makes much noise.
(To robi dużo hałasu.)
Zasady pisowni plural simple -s
Oczywiście jednak język angielski nie byłby angielskim gdyby nie było kilku wyjątków (have has i tak dalej) o czym poniżej.
Pierwsza jest zasadniczo jedynie kosmetyczna, ponieważ ma znaczenie jedynie w piśmie – w mowie prawie jej nie słychać. To znaczy:
1. Jeśli słowo kończy się na spółgłoskę + y dodajemy końcówkę -ies:
Na przykład:
- I carry a bag.
(Ja noszę torbę.)
- He carries a bag
(On nosi torbę.)
Jak byśmy wymówili coś takiego jak carrys – praktycznie rzecz biorąc tak samo jak carries! Różnica jest jedynie w zapisie!
Albo:
- You study English.
(Ty uczysz się/studiujesz angielski.)
- She studies English.
(Ona uczy się angielskiego.)
2. Jeśli słowo kończy się na literki ss, sh, ch, x, z, o – wtedy zamiast gołego -s dodajemy -es
No bo jak by to brzmiało w słowach kończących się na -ss.
To jeszcze jakoś wymówimy:
- I miss my bus.
(Nie zdążam na swój autobus.)
Ale to?
She misss her bus.
(Ona nie zdąża na swój autobus.)
Zabrzmielibyśmy wtedy jak jakiś syczący wąż!
Dlatego zamiast tego powiemy:
- She misses her bus.
(Ona nie zdąża na swój autobus.)
Wsadzamy dodatkową samogłoskę e, dzięki której nie połamiemy sobie języka!
Podobnie będzie ze słowami kończącymi się na sh:
- I regularly crash my cars.
(Ja regularnie rozbijam swoje auta.)
- He regularly crashes is cars.
(On regularnie rozbija swoje auta.)
Jak i z końcówką –ch:
- You catch the ball very well.
(Ty bardzo dobrze łapiesz piłeczkę.)
- She catches the ball very well.
(Ona bardzo dobrze łapie piłeczkę.)
Końcówka x w present simple też ma -es:
- I fix my bikes.
(Ja naprawiam swoje motocykle/rowery.)
- She fixes her bike.
(Ona naprawia swoje motocykle/rower.)
3. Końcówka -o w trzeciej osobie liczby pojedynczej present simple
Najpopularniejszy przypadek będzie ze słowami kończącymi się na o, ponieważ mamy tu dwa bardzo często używane słowa iść (to go) i robić (to do):
go goes
Bardzo ważne słowo. Zapamiętaj że:
- I go to school.
(Ja chodzę do szkoły.)
ale
- She goes to school.
(Ona chodzi do szkoły.)
- He goes to school.
(On chodzi do szkoły.)
- A bus goes to school.
(Autobus – czyli „to” = it – chodzi/jeździ do szkoły.)
do does
Jeszcze ważniejsze jest jednak angielskie słowo do – does, ponieważ nie tylko znaczy ono „robić coś” ale też funkcjonuje jako tak zwany czasownik posiłkowy. W praktyce oznacza to, że po prostu częściej będziemy musieli pamiętać, że do w trzeciej osobie liczby pojedynczej czasu present simple to does.
Do does jako normalny czasownik „robić coś”:
- I do it every day!
(Robię to codziennie!)
- She does it every day!
(Ona robi to codziennie!)
Natomiast do & does jako czasowniki posiłkowe pojawią nam się w pytaniach i przeczeniach w present simple:
Tutaj nasze do & does same w sobie nic nie znaczą, pokazują nam jedynie, że zdanie jest w czasie present simple.
- Do you know Bill?
(Czy znasz Billa?)
ale
- Does he know Bill?
(Czy on zna Billa?)
i w przeczeniach:
- No, I don’t know Bill.
(Nie, ja nie znam Billa. don’t = do not)
- No, he doesn’t know Bill.
(Nie, on nie zna Billa. doesn’t = does not)
A o samym czasowniku posiłkowym do, did, does, doing & done więcej w osobnym wpisie!
I na koniec czwarty wyjątek specjalny have & has.
4. Kiedy have a kiedy has?
Podobnie jak „do does” również „have has” będzie bardzo popularnym przypadkiem, ponieważ „have has” również funkcjonuje jako czasownik „normalny” (znaczy wtedy: mieć coś), ale również jako czasownik posiłkowy czyli taki, który pełni funkcję gramatyczną, ale sam w sobie nic nie znaczy.
Co więcej nie będzie występował jedynie w czasie present simple, ale może wręcz przede wszystkim w czasach present perfect oraz present perfect continuous.
Ale po kolei.
Have has jako normalnie „mieć coś”
Generalnie zawsze musimy pamiętać, że w czasie teraźniejszym present simple we wszystkich osobach jest have, natomiast w przypadku on/ona/ono [3rd person singular – trzecia osoba liczby pojedynczej] będzie has. I już.
To znaczy:
- I have a computer.
(Ja mam komputer.)
Ale
- She has a phone.
(Ona ma telefon.)
Podobnie w przeczeniach. Wtedy ładniej brzmi jeśli dodamy nic nie znaczące „got”:
- I haven’t got a house.
(Ja nie mam domu.)
- He hasn’t got a car.
(On nie ma auta.)
Pięćdziesiąt czy sto lat temu got nie było jeszcze tak popularne, dziś – szczególnie pytania i przeczenia – bez naszego got brzmią jakoś tak dziwnie…
Podobnie będzie w pytaniach z have & has w czasie present simple:
- Have you got a minute?
(Czy masz minutkę?)
- Has he got a hammer?
(Czy on ma młotek?)
Have has w perfektach
Jeśli dopiero zaczynasz naukę języka angielskiego nie musisz na razie tym się szczególnie przejmować. Warto wiedzieć jednak, że w czasach present perfect oraz present perfect continuous sytuacja z naszymi have & has będzie wyglądała podobnie.
Have & has czasie present perfect simple:
- I have been to England.
(Ja byłem w Anglii.)
- She has been to England.
(Ona była w Anglii.)
Oraz w present perfect continuous:
- We have been waiting for an hour.
(Czekamy przez godzinę.)
- He has been waiting for days.
(On czeka od wielu dni.)
Czyli po prostu również w perfektach dla wszystkich osób będzie have, a dla trzeciej osoby liczby pojedynczej (3rd person singular) będzie has.
Ćwiczenia na have & has oraz present simple s
Oczywiście najważniejsza jest jednak praktyka!
Jak widzisz teoria nie jest tak skomplikowana – jedyna trudność polega na tym, żeby stosowanie końcówki -s w trzeciej osobie liczby pojedynczej present simple weszło nam w krew!
Czy w rozmowie jednak mamy czas na to by zastanawiać się, czy mamy akurat do czynienia z 3rd person singular a czas to present perfect?
Nie mamy! Musimy mówić z automatu!
Dlatego tak ważne jest by nauczyć się mówić po angielsku! Nie tylko studiować regułki, ale też rozruszać swoje gardło, zbudować nawyk poprawnego mówienia!
Tu z pomocą przyjść może nam kurs języka angielskiego online Speakingo!
Na tym kursie przede wszystkim wytwarzasz nawyk poprawnego mówienia właśnie. Nie zajmujesz się w dużej mierze zbędną teorią, ale poświęcasz swój cenny czas na praktykę!
Dzięki technologii rozpoznawania mowy, możesz prowadzić konwersacje ze swoim komputerem czy telefonem online, o każdej porze dnia i nocy, bez wychodzenia z domu! Choć być może trudno w to uwierzyć, Speakingo rozumie Cię, chwali, w razie potrzeby poprawia – i nigdy nie traci cierpliwości!
To nie tylko bardzo skuteczna, ale również przyjemna metoda nauki języka angielskiego!
Zresztą najlepiej zobacz sama czy sam! Po rejestracji możesz przez tydzień pobawić się nauką angielskiego na Speakingo – bez żadnych haczyków czy zobowiązań – i zobaczysz, czy taki sposób nauki języka angielskiego Ci odpowiada!
Zapisz się na kurs języka angielskiego online Speakingo!
Angielski nie nauczy się sam!
Czy wszystko jest już jasne? Czy wiesz kiedy stosować have, kiedy has, kiedy do does, a kiedy go goes? Jeśli coś nie jest jeszcze jasne w temacie 3rd person singular pytajcie śmiało w komentarzach!
