Angielskie przedimki (articles) to słówka a, an i the. Kiedy i po co je stosować – a kiedy unikać – w języku angielskim? I czy mogą one coś w ogóle praktycznie zmienić w sensie zdania, na przykład wskazać na winnego wypadku samochodowego?
Co to są angielskie przedimki (articles)?
Angielskie przedimki lub pieszczotliwie artikle (od angielskiego articles) nie mają odpowiednika w języku polskim. Są to takie zasadniczo nic nie znaczące słówka, które stawiamy je przed rzeczownikami. Mamy tu cztery możliwości: a, an, the lub… nic. W języku polskim nie ma czegoś takiego, a przynajmniej nie do końca.
Dlaczego?
Dlatego, że w języku polskim mówimy czasami „ta”, „ten”, lub „to” – to znaczy używamy rodzajników. Są one szczególnym rodzajem przedimków, który wskazuje na płeć, czy też rodzaj rzeczy, o której mówimy. Ale tak się dobrze składa, że w języku angielskim rodzajników nie ma! To naprawdę świetna wiadomość! Dlatego zacznijmy od dobrej wiadomości – czego się uczyć nie musimy!
Swoją drogą opowiadam o tym wszystkim również na filmiku na YouTube:
Uff!! W języku angielskim nie ma rodzajników!
Wydawać by się mogło, że przedimki (articles) to kolejny sposób w jaki Anglicy utrudniają nam życie. Nic bardziej mylnego!
W języku angielskim nie ma podziału na płeć przedmiotów (ta szklanka, ten termos, to słowo). Te same rzeczy jednak często różnią się płciami w różnych językach.
Na przykład „język angielski” (on) to die Englische Sprache (czyli ona). Ba! Dziewczynka (ona) po niemiecku to… das Mädchen czyli nie ta dziewczynka ale to dziewczynka. Bardzo utrudnia to naukę takiego języka obcego ponieważ wszystko zaczyna nam się strasznie wtedy mylić! Jak to mówią sfrustrowani adepci mowy Goethego „gdyby nie te der-die-das, to by Niemce były z nas” – a są przecież jeszcze den, dem i des!
W angielskim nie ma niczego takiego! Co za ulga!!
Tak więc w języku angielskim nie ma rodzajników. Oczywiście są zaimki osobowe (on, ona, oni itd.) ale to zupełni inna historia.
4 angielskie przedimki (articles)
Po takim wprowadzeniu możemy przejść do tytułowych, angielskich przedimków (articles).
Przedimków w języku angielskim jest niewiele, a mianowicie mamy tylko cztery opcje:
- a,
- an,
- the
- albo… nic.
Kiedy stosujemy angielskie przedimki a an?
Jeśli widzimy coś po raz pierwszy, używamy a.
- a dog (pies)
- a cat (kot)
- a house (dom)
Od tej ogólnej zasady będzie kilka wyjątków.
Na przykład jeśli słówko zaczyna się na samogłoskę (a,e,i,o), dziwnie brzmiało by wymawianie słowa na nią się zaczynające, na przykład „jajko” (egg) musiałoby brzmieć: aaeegg. Dlatego, żeby nie połamać sobie języka, do gołego a dodajemy n, stąd nasze an:
- an egg (jajko)
- an ice-cream (lody do lizania)
- an orange (pomarańcza)
Przedimek z przymiotnikiem
Tak samo będzie jeśli między przedimek (article) i rzeczownik wskoczy nam przymiotnik (słowo opisujące rzeczownik). Wtedy ważna jest tylko literka zaraz po przedimku.
Może brzmi to skomplikowanie ale jest proste w praktyce, na przykład jeśli chcemy powiedzieć, że praca jest interesująca, to powiemy:
a job (praca) → an interesting job (ciekawa praca)
a cat (kot) → an unusual cat (niezwykły kot)
Przedimek a przed słowami na literkę u
Co ciekawe, Anglicy nie są przekonani, że u jest samogłoską, ponieważ w angielskim alfabecie wypowiada się ją jako /ju/.
Nazywają ją dlatego „półsamogłoską” (semi-vowel). Stąd przed słówkami zaczynającymi się na u dajemy samo a na przykład:
- a university (uniwersytet)
- a ukulele (ukulele, taka mała gitarka ze strunami na odwrót)
Robimy tak również przed dwoma samogłoskami eu, które też wymawia się jako „ju”
- a eucalyptus tree
Wyjątki od wyjątków w języku angielskim
Idąc dalej tym tropem dochodzimy do jednego ze słynnych „wyjątków od wyjątków” w angielskiej gramatyce. W przypadku naszego „niezwykłego kota„, literki u w przedrostku „un-„ nie wymawiamy już jako „ju” (jak w „juniwersiti”) tylko jako „an” („anjużual”) 🙂
- an unusual cat
Czyli mamy słynne wyjątki od wyjątków w nauce języka angielskiego! 🙂
[Reguła: Przed samogłoskami dajemy an. Wyjątek: No chyba, że to litera u, to wtedy dajemy jednak samo a. Wyjątek od wyjątku: No chyba, że to takie słowo jak unusual, to wtedy jednak an…]
Przedimek a przed niemym h
Z drugiej strony w słowach, które niby zaczynają się na spółgłoskę h, ale jest one niema (nie wymawia się jej), dajemy an:
- an hour (godzina – „en ałer”)
- an herb garden (zielnik – „en erb gaaden”)
- an honour (honor – „en oono”)
Kiedy stosujemy przedimek the?
Jeśli słyszymy o czymś po raz kolejny, używamy przedimka the.
Taka jest ogólna zasada…
This is a car. The car is fast.
The używamy też, jeśli jest tylko jeden egzemplarz danego sortu, na przykład the Moon, the Sun zawsze idą z the – w naszym układzie słonecznym przynajmniej.
Podobnie, jeśli w naszym kontekście jest tylko jedna rzecz danego rodzaju, to też użyjemy przedimka the. Jeśli powiedzmy jesteśmy w pokoju, to jest tam tylko jeden sufit, tak więc powiemy the ceiling.
Albo jeśli chcemy porozmawiać z menadżerem sklepu – i zakładamy, że jest tylko jeden szef – to powiemy:
- Can I speak to the manager, please?
(Chciałbym porozmawiać z kierownikiem.)
Czy angielskie przedimki (articles) w takim razie coś znaczą?
Psychologowie przeprowadzili eksperyment. W tej samej sytuacji zadawali ludziom pytanie:
- Have you seen a car light?
(Czy widziałeś światła auta.)
a drugiej grupie osób:
- Have you seen the car light?
(Czy widziałeś światła auta.)
Okazało się, że chociaż sytuacja różniła się tylko przedimkiem – obie grupy badanych widziały to samo, jedynie inaczej sformułowano samo pytanie – to grupa od a light widziała je rzadziej, niż grupa od the light.
Właśnie dlatego, że a jest ogólne i niezobowiązujące, natomiast the nawiązuje do konkretnych rzeczy, które już znamy, są określone lub wyjątkowe. Stąd the zasugerowało badanym, że coś widzieli.
Dlatego być może trafniej byłoby przetłumaczyć znaczenie tych zdań jako:
- Have you seen a car light?
(Czy widziałeś jakieś światła auta.)
a drugiej grupie osób:
- Have you seen the car light?
(Czy widziałeś te światła auta.)
Kiedy bezkarnie pomijamy przedimki?
Ogólnie przedimki możemy pominąć w liczbie mnogiej (fachowo nazywa się to „zero article”):
These are girls. I like cars.
(To są dziewczyny. Lubię auta.)
Natomiast jeśli – zupełnie jak w liczbie pojedynczej powyżej – mamy na myśli jakąś konkretną grupę ludzi czy przedmiotów, możemy podkreślić to przedimkiem the.
- Let’s talk to the girls who smile at us.
(Jest ich wiele wokół, ale my idziemy pogadać właśnie do tych, które się do nas uśmiechają)
Oprócz tego jest jeszcze kilka popularnych sytuacji – wyjątków – w których pomijamy przedimki:
- przed sportami: I play basketball. (Gram w koszykókę.)
- przed przedmiotami szkolnymi: I like Maths. (Lubię matematykę.)
- przed językami: She speaks Polish. (Ona mówi po polsku.)
- przed miastami: I live in Wrocław. (Mieszkam we Wrocławiu.)
- przed krajami: She comes from Ireland. (Ona pochodzi z Irlandii.)
- przed imionami: I saw Queen Elisabeth yesterday! (Widziałem wczoraj królową Elżbietę!)
- przed posiłkami: I had breakfast. Let’s go for lunch. (Jadłem już śniadanie. Chodźmy na lunch!)
- przed przestrzenią kosmiczną: He never flew in space again. (On już nigdy nie poleciał w kosmos.)
Kiedy zawsze musimy użyć przedimek the?
Jak już wspomniałem, gdy coś jest tylko jedno na świecie – the Sun – to zawsze musimy poprzedzić to coś przedimkiem określonym the.
Jeśli coś jest „naj”, to też jest tylko jedno – bo jest tylko jeden numer jeden! Dlatego zawsze będzie z the: the most beautiful (najpiękniejsza), the ugliest (najbrzydszy).
Można powiedzieć, że miejsca też są tylko jedne. I chociaż jak już widzieliśmy, pomijamy przedimek the przed miastami i krajami, to w większości innych rzeczowników geograficznych już nasze the użyć musimy. Szczególnie jeśli to coś jest mokre:
- przed nazwami rzek: I live by the Odra river.
- przed nazwami mórz, zatok i oceanów: The Baltic Sea. The Gulf of Mexico. The Atlantic Ocean.
- ale przed suchymi też: The Sahara Desert (pustynia Sahara)
- jak i lasami: The Amazon forest,
- oraz obiektami kulturalnymi: the cinema, the theatre, the radio, the TV.
Kolejna sprawa to fakt, że przedimka zawsze używamy przed zawodami:
- an engineer (inżynier)
- a doctor (lekarz)
- a teacher (nauczyciel)
Tutaj możemy jak najbardziej użyć the, jeśli mamy na myśli konkretną osobę wykonującą dany zawód:
- Have you seen the teacher?
(Czy widziałaś nauczyciela? – Tego konkretnego, który ma dziś z nami zajęcia.)
Tej samej logiki użyjemy by opisać jakim człowiekiem ktoś jest – to znaczy też z przedimkiem:
- He’s an optimist.
(On jest optymistą.)
- She’s such a bore.
(Ona jest taką nudziarą.)
Przedimki i zaimki
Przedimki a, an, the i przymiotniki dzierżawcze (mój, twój, jej) „się nie lubią”. A jako że te drugie są silniejsze, to „zjadają” angielskie przedimki (articles).
Dlatego:
This is a book → This is my book. (To jest książka. → To jest moja książka.)
That’s the problem → That’s her problem. (W tym problem. → To jej problem.)
(Nie powiemy That’s her the problem.)
I to wszystko na ten skomplikowanie brzmiący temat.
Jeśli dopiero zaczynasz przygodę z językiem angielskim to już aż za wiele informacji na pierwszy raz. Ważne jest by ćwiczyć przedimki a, an i the w praktyce – a ją znajdziesz w zdaniach na kursie Speakingo!
Jeśli jednak jesteś dociekliwa czy dociekliwy, albo już troszkę znasz angielski, możesz uzupełnić swoją wiedzę o articles kolejnymi informacjami.
Przedimki pomijamy też przed rzeczownikami niepoliczalnymi
Schody zaczynają się, gdy wprowadzamy pojęcie rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych. Jak sama nazwa wskazuje, rzeczowniki policzalne to te rzeczy, które można policzyć. Na przykład one cat, two cats, three cats (jeden, dwa, trzy koty.)
Rzeczowniki niepoliczalne to rzeczy, których nie da się policzyć, na przykład water, beer, happiness (woda, piwo, szczęście).
W naszym kontekście sprawa wygląda następująco:
wszystko co powyżej dotyczy się rzeczowników policzalnych (czyli większości przypadków).
A dokładniej traktujemy je, jakby były w liczbie mnogiej.
Przed rzeczownikami niepoliczalnymi nie dajemy nic i już.
Na przykład:
- May you have happiness in your life. (Obyś miał/był całe życie szczęśliwy.)
- I drank beer all night. (Całą noc piłem piwo.)
Jeśli jednak usłyszymy I want to have a beer (Chcę piwo.) to nie jest to wcale błąd, ponieważ nasz rozmówca ma na myśli a bottle of beer (butelkę piwa) lub a glass of beer (kufel piwa), a zarówno bottles (butelki) jak i glasses (szklanki) są już policzalne.
Praktycznie natomiast zamiast przedimków użyjemy tu słówka some (trochę):
- Give me water. → Give me some water.
- Give me water brzmi jakbyśmy chcieli całą wodę świata, brzmi dosyć filozoficznie wręcz. Albo jakbyśmy byli właścicielem elektrowni wodnej nad wyschniętą rzeką.
I uwaga: zupełnie nie wiedzieć czemu, w ramach wyjątku, money jest… niepoliczalne!
- Earn some money! (Zarób trochę pieniędzy!)
Tak jak widzieliśmy to w przypadku „normalnych,” policzalnych rzeczowników w liczbie mnogiej, jeśli mamy na myśli jakieś konkretne rzeczy, możemy to zaznaczyć przedimkiem the. Tak samo będzie w przypadku rzeczowników niepoliczalnych – powyżej mówiliśmy ogólnie o pieniądzach. Jeśli jednak mamy na myśli jakieś określone pieniądze, możemy zaznaczyć to przedimkiem the:
- He will never give me back the money he owes me…
(On nigdy nie odda mi tych pieniędzy, które jest mi winien…)
Prawdopodobnie tutaj będziecie popełniać najwięcej błędów, ponieważ nie zawsze wiemy, czy dane słowo jest policzalne czy niepoliczalne w języku angielskim.
Przedimek a jako „raz na jakiś czas”
Gdy coś regularnie wydarza się co jakiś czas, również użyjemy tu konstrukcji z przedimkiem a:
- I go to the pub once a month.
(Chodzę do knajpy raz w miesiącu.)
- Take these pills twice a day.
(Zażywaj te tabletki dwa razy na dzień.)
- These oranges are $2 a kilo.
(Te pomarańcze kosztują dwa dolary za kilogram.)
At school czy at the school?
Jeśli mamy na myśli szkołę jako instytucję, powiemy at school (czyli bez przedimka):
- Children need to go to school.
(Dzieci potrzebują / muszą chodzić do szkoły.)
Jeśli mamy na myśli jednak konkretną szkołę, możemy powiedzieć z the:
- I will go to the school to talk to her teacher.
(Pójdę do tej konkretnej szkoły (np. mojej córki), by pogadać z jej nauczycielką.)
Analogicznie będzie z takimi instytucjami jak hospital (szpital), university (uniwersytet), church (kościół) czy prison (więzienie).
I ostatnia sprawa:
Czym się różni a walk od to walk?
W języku angielskim często nie da się odróżnić czasownika od rzeczownika lub przymiotnika – same w sobie mogą wyglądać dokładnie tak samo.
Dlatego w słowniku przed rzeczownikami dla jasności dajemy przedimek (a, an,the).
Na przykład jeśli chcemy odróżnić czasownik to walk = spacerować, od rzeczownika a walk = spacer.
Natomiast przed czasownikami (słówkami opisującymi dzianie się) dodajemy dla przejrzystości przedimek to.
Na przykład:
- to be (być), to run (biec), to learn (uczyć się).
Ale
- a run / the run (bieg)
Podobnie bez przedimka samo słówko French znaczy francuski (przymiotnik), natomiast z przedimkiem the French to są już Francuzi (rzeczownik).
Dylematy z przedimkami a an the
Diabeł natomiast jak zwykle tkwi w szczegółach. W praktyce jeśli dasz do poprawienia Anglikowi tekst czy wypracowanie, każdy poprawi przedimki a, an i the inaczej.
W języku angielskim jest dużo większa dowolność, a dużo mniej normatywności. Oczywiście istnieją ogólne zasady opisane powyżej, ale na pewno nie jest to coś, co powinno nam spędzać sen z powiek!
Ćwiczenia z przedimkami a an the
Najważniejsze to wyrobić sobie nawyk mówienia, oczywiście najlepiej powtarzając poprawne zdania na kursie języka angielskiego online Speakingo :)
Uczysz się tam całej potrzebnej Ci gramatyki i słownictwa jak dziecko. Po prostu rozmawiasz poprawnymi zdaniami z komputerem, który chwali Cię lub w razie potrzeby poprawia.
Dzięki temu z czasem przestajesz zastanawiać się który przedimek (article) a, an, czy the (a może nic?) użyć – po prostu poprawnie mówisz i już!
Zresztą najlepiej po prostu wypróbuj kurs języka angielskiego online Speakingo! 7 dni frajdy dostajesz i tak zupełnie za darmo i bez żadnych zobowiązań! Podobnie jak darmowy test poziomujący, dostęp do dyktanda online oraz listę 2000 najważniejszych angielskich słów w pdfie.
Chcesz rozumieć Anglików? Zacznij mówić jak oni!
Zapisz się na kurs języka angielskiego online Speakingo!
Jeśli coś jeszcze z angielskimi przedimkami (articles) a an i the (lub nic) nie jest jasne, nie bójcie się zadać pytania w komentarzach, z przyjemnością odpowiem!
